Vol overtuiging van het nut van de, door traditionele feministes zo verguisde, typisch Nederlandse schoolpauze, haal ik elke dag mijn kinderen om kwart voor twaalf op, en brengt ze om kwart voor één weer terug.
Ik beschouw de wandeling van en naar school als therapeutisch voor de kinderen: lekker in de frisse lucht, ze komen netjes aan de landelijke bewegingsnorm van dertig minuten en ze kunnen hun verhaal vertellen!
Maar soms heb ik wel eens zin om ze níét op te halen. Gisteren bijvoorbeeld.
Piet huppelde om kwart voor twaalf naar me toe, en jubelde: 'Ik heb mijn naam veranderd in Fabian! Ik heet nu Fabian!'
Ik knikte verstrooid want Teuntje liet mij tegelijkertijd een aangevreten zak paprikachips van een jarige zien.
Piet had daarentegen wel Ots volle aandacht en die hoonde: 'Haha, Fábian. Ik noem jou wel Appie!'
Piet kermde: 'Ik wil geen Appie heten! Ik heet Fabian!'
Ot lachte, blij met het effect dat hij had, waarop Piet het nodig vond hem te schoppen.
'Mama, Appie schopte mij!'
'Mama, Ot mag mij geen Appie noemen!'
'Piet, jíj mag niet schoppen, en Ot jíj mag Piet geen Appie noemen. Zo, en nu is het klaar! Kijk eens wat een mooie blauwe lucht?!'
'Maar mama, ik heet geen Piet, ik heet Fabian!'
'Nietes, je heet Appie!'
'Mamaaaa, Ot zegt het weer!'
Ik denk dat ik me voortaan Fabiënne noem.
En het zou me niets verbazen als die Fabiënne haar kinderen laat overblijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik ben zó blij dat ze bij ons op school een continu-rooster hebben...!
BeantwoordenVerwijderenHier in België is het gelukkig standaard dat je kind op school eet tijdens de middag :-)
BeantwoordenVerwijderendooreenrozebril neemt me de woorden uit de mond ! Ik ben nu al twee uur per dag aan het pendelen met de kindjes en dat is wel zo !
BeantwoordenVerwijdereninge B.
Inderdaad, je moet gewoon óók feministe worden.
BeantwoordenVerwijderenOf geen kinderen nemen??
BeantwoordenVerwijderenHier bleven de zonen gewoon op school, en ik vond dat fantastisch :-)
BeantwoordenVerwijderenOok niet-feministen vinden het continue-rooster heerlijk! Kom je om kwart voor 12 aan, ren je rot naar huis na het gekrioel op school te hebben overleefd en drie kinderen bij elkaar te hebben gekregen(rustig wandelen?), prop je er thuis een boterham in, en hup hup op de fiets (of wandelen), snel schiet op, want anders zijn we te laat!!! De kinderen op school eten rustig hun bammetje, terwijl ze voorgelezen worden door een lieve overblijfmama, en gaan daarna heerlijk een half uur buitenspelen! Iedereen blijft dus het hoort er gewoon bij. Kan het prettiger? En mama, (of de thuisblijfpapa), heeft geen gat in haar dag!
BeantwoordenVerwijderenZoonlief blijft op school eten. Kan hij lekker lang met zijn vrienden spelen... zo sus ik mijn geweten.
BeantwoordenVerwijderensupermooi geschreven !!
BeantwoordenVerwijderenga ervoor Fabienne !
Hier spreekt mijn innerlijke kind. Drie decennia terug genoot ik volop van (overigens zelfstandig) de fietstocht van school naar huis, dwars door 'het bosje'. Thuis waren beide (thuiswerkende) ouders aan tafel, kletste ik mijn belevenissen eruit, ongehinderd door de grotere kinderen die 's avonsds het hoogste woord hadden. Na het eten speelde ik op mijn kamer of buiten en fietste tenslotte met een dikke kus "Tot vanmiddag" heropgeladen weer naar school.
BeantwoordenVerwijderenDat waren geborgen momenten die ik koesterde en ik gun ze mijn kinderen nu van ganser harte. Pauzes zijn een schaars goed in een drukdrukdrukmaatschappij als de onze.
Ik vond het ook heerlijk als kind en ook mijn kinderen genoten van de warme hap. Ze zitten nu op een andere school met continue rooster..meestal gunnen ze zichzelf geen tijd om rustig te eten en gecontroleerd wordt het ook niet. Gelukkig kan je tegenwoordig zelf kiezen of je je kind laat overblijven of niet,groetjes mirjam
BeantwoordenVerwijderenik heb ervoor gekozen om 2 dagen overblijf (di-do) te doen (heb nog een kleintje die graag wil slapen rond tussendemiddag).Ik doe de maandag en mijn man de vrijdag..eerlijk verdeelt en het voelt goed op deze manier!
BeantwoordenVerwijderenet voila.