Ik manoeuvreerde moeizaam met mijn overbeladen karretje door de Aldi, zwaar gehinderd door het personeel dat de schappen stond vol te laden, en op hun beurt last hadden van al die lastige klanten. Ik greep net een paar Galia meloenen toen ik een oude bekende tegenkwam. De moeder van een klasgenootje van de lagere school.
In haar karretje rolde een fiere komkomer, die probeerde een eenzame tomaat aan te randen. Een halve liter pak yoghurt observeerde het tafereel.
'Goedemorgen!' groette ik opgewekt, en programmeerde mezelf op 'Converseren met een oude bekende'.
'Dat is een handige combinatie hè? Eerst de Aldi en dan naar de C1000 voor de rest!' en ik wierp haar een samenzweerderige blik toe.
Ze keek naar mijn overvolle kar, toen naar haar bijna lege en haalde in een hulpeloos gebaar haar schouders op.
'Ach ik heb niet zoveel meer nodig... die tijd is voor mij voorbij.'
Plotseling vond ik mijn karretje niet meer vervelend zwaar en overvol, maar rijk beladen.
Rijk beladen
29-10-2008
-
Bespiegelingen,
Boodschappen doen,
dagelijkse beslommeringen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
en zo opeens weet je weer waarvoor je het doet :)
BeantwoordenVerwijderenInge b.
Jarenlang jeukte het me als men me vriendelijk toeknikte "Geniet er maar van, want het gaat zó voorbij". Ik stuurde mijn hotsende karretje door de paden, met in één hand mijn boodschappenlijst en met de andere mijn peuter bewakend, die kar-in-kar-uit wenste. "Deze tijd komt nooit meer terug!" riepen ze me dan na, waarop ik izegrimde dat dat verrekte veel leekop het refrein van "Deze wee komt nooit meer terug."
BeantwoordenVerwijderenMaar nu zitten ze allebei op school en schrik ik ervan om et bedenken dat de oudste over 4 jaar al de puberteit in schaatst. Over 8 jaar al alcohol mag drinken. Over 10 jaar al het huis kan verlaten.
De tijd glipt je zomaar door de vingers.
Op deze momenten ben ik dankbaar dat ik van ieder moment van hun jeugd mag meegenieten.
Hoewel mijn favoriete tijd soms toch kinderbedtijd is ;-)