De gebroeders Leeuwenhart

Als kind was ik dol op de boeken van Astrid Lindgren. In gedachten speelde ik samen met de kinderen uit Bolderburen, woonde op het eiland Zeekraai en beleefde avonturen met de gebroeders Leeuwenhart. Dus toen ik een dvd-box van al deze titels zag griste ik hem onmiddellijk van de plank en rende er opgetogen mee naar de kassa.

Vervolgens stond hij te verstoffen en te vergelen in de kast, tot vanmiddag. Want vanmiddag heb ik, in een oprisping van verlangen een Leuke Moeder te zijn, samen met de kinderen de film de Gebroeders Leeuwenhart gekeken.

Met mijn armen liefdevol om mijn kinderen gedrapeerd zagen we de gebroeders Leeuwenhart, Jonathan en Kruimel, doodgaan en terecht komen in Nangijala. Een paradijselijk land waar helaas de wrede Tengil met zijn valse draak de boel verziekt. Terwijl ik als kind sidderde van angst bij het zien van de draak konden mijn kinderen alleen maar giechelen.

'Is die draak van papier maché?' giebelde Jan.
'Hihihi,' lachte ook Teuntje, 'wat is die nep zeg!'

De volgende keer kijk ik hem wel met Floris.
Die is tenminste wel snel bang.