Kwaliteitstijd

'Zachtjes tikt de regen tegen 't zolderraam,' zong een jonge Rob de Nijs met zoetgevooisde klanken. Maar de regen die nu met bakken tegelijk uit de hemel valt, hamert onbeschoft hard op het dak van de caravan, en overstemt zelfs het geluid van vijf kinderen met hutkoorts.

Gelukkig zijn we vanochtend naar Alkmaar geweest, en zijn we dus wel 'gelucht'.

Maar hoe slecht het weer ook is, altijd kan ik rekenen op die ene vraag, die permanent op de lippen van de kinderen ligt: 'Mam, mogen we naar het (openlucht) zwembad?'

Niettemin: het moet gezegd: Je krijgt wel waar voor je geld op zo'n vakantie! Hoewel het pas woensdag is, voelt het alsof we hier al maanden vertoeven.

Op gezette tijden kijkt Floris mij vragend aan en mompelt hoopvol: 'Zou het al tijd zijn voor lunch/avondeten?'
Dan buig ik mij naar het klokje van de magnetron, trek daar vijf uur en vierendertig minuten vanaf, want door een onstuimige blikseminslag is het vanochtend ontregeld geraakt en we kunnen het niet meer goed krijgen, en verklaar: 'Nee, dat duurt nog wel een tijdje.'
'O,' verzucht dan Floris, 'ik dacht dat het toch wel later zou zijn.'
Dat komt omdat we zo genieten,' vertrouw ik hem toe.