Ik zat op school braaf honderdduizenden, kleine vierkante blokjes met een vochtige doek 'af te nemen' toen ik een opgewonden gefluister hoorde dat allengs aanzwol tot één luide kreet: 'Mama!!!'
Ik keek in de richting van het geluid en daar stond Piet, met op zijn gezicht de verrukte uitdrukking van iemand die zojuist De Heer heeft ontmoet. Vriendelijk woof ik hem toe, waarop hij opgewonden op en neer sprong en hartstochtelijk terugwuifde.
Nu weet ik hoe popsterren zich voelen!
En ik heb geen noot hoeven zingen voor die liefdevolle adoratie.
Ik hoef alleen maar Pietsmoeder te zijn.
Mama has entered the building!
09-07-2008
-
Moederschap,
Ouderparticipatie,
Piet,
School
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig ! Gewoonweg prachtig !
BeantwoordenVerwijderenLeuk!
BeantwoordenVerwijderenWat zul je terugverlangen naar deze tijd als ze 6 meter achter je lopen op straat, over een jaar of 8....'Daar hoor ik niet bij hoor'.
BeantwoordenVerwijderenWat een monnikkenwerk, niet? Ik deed het dit jaar niet meer. Ik heb een zak lego meegenomen en in de wasmachine gestopt -in een kussensloop natuurlijk- maar ik ga niet meer duizenden mini-onderdeeltjes allemaal met een sopje afnemen, terwijl je niet zeker bent of een andere moeder niet gisteren hetzelfde heeft gedaan. Geef die boel dan gewoon mee voor in de (afwas)machine! Komen we het grove werk ter plekke wel doen ;-)