Ik ontmoette een, wat vermoeid uitziende, moeder van vijf kinderen. Terwijl de kinderen om haar heen vlogen als ongeleide projectielen bekende ze dat ze het meest genoot als ze alle vijf naar school gingen, en dat ze de schoolvakanties 'best zwaar' vond.
Dus ik zeg tegen dat mens: 'Joh, met alle respect, maar weet je wel hoeveel mensen dolblij zouden zijn met vijf kinderen?! Je moet dankbaar zijn en jezelf gelukkig prijzen, in plaats van te lopen zuchten. Niet klagen, maar dragen. Geníét ervan, zou ik zeggen. Tjonge, jonge, jonge!'
Ik ben zo'n bitch tegen mezelf.
Tegen anderen ben ik veel aardiger.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nog maar eens flink linksom wervelen dan!
BeantwoordenVerwijderengeef ze een klap die Bitch !
BeantwoordenVerwijderendan probeer ik ondertussen mezelf een schop onder mijn achterste te geven ! waarom zijn we ins hemelsnaam toch zo streng voor onszelf ?
En je krijgt er zoveel voor terug!
BeantwoordenVerwijderen(niet slaan!)