Op gezette tijden laait bij de kinderen het verlangen naar een huisdier op, en komen ze zeuren om zo'n enge pluisbal of behoeftige hond. Zo ook vandaag.
Mijn antwoord is altijd kort en kernachtig: 'Nee.'
Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen van hun antwoord.
'Aaaaah, maar waarom dan niet mama? Mamamamamamamama? Maar wij willen een huisdier, aaah toe nou?!'
Dus verzuchtte ik maar weer eens: 'Mama vindt dieren stom!'
'Ja maar mama, wij willen zo graag een huisdier?!'
'Als je later groot bent kun je zoveel huisdieren kopen als je wilt,' bood ik licht in hun duisternis.
Toen vatten de kinderen kernachtig samen: 'Mama, wij vinden jou stom.'
Als ik een hond had, had ik hem geschopt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gelukkig niet dus. Want ze zijn niet alleen stom, er zitten ook nog tanden aan vast...
BeantwoordenVerwijderenKijk eens op deze site voor wat leuke huisdiertjes, hoef je ook niet uit te laten en ze zitten al in een hoek......
BeantwoordenVerwijderenhttp://i105.photobucket.com/albums/m233/anja-erwin/Photo-0248_000.jpg
onze oudste is nu van een hond, via een konijn, via een cavia nu aan 't proberen of hij een goudvis mag.
BeantwoordenVerwijderenSorry, maar ik lees al sinds geruime tijd op je blog mee. Met plezier. Vandaag schrok ik toch even. Je afsluiting onder dit berichtje vind ik ongepast, hoe 'grappig of spreekwoordelijk' ook bedoelt. Dit moest ik toch even kwijt.
BeantwoordenVerwijderenOverigens, ik heb ook een hekel aan honden als huisdieren, daar ligt het dus niet aan.
Fijngevoelige groetjes
Blijkbaar niet ten overvloede: ik zou natuurlijk nooit een hond schoppen.
BeantwoordenVerwijderenDus om te besluiten: 'Als ik een hond had, zou ik hem aaien.'
Dat is nog eens een diervriendelijke reactie... En ik 'durf' nu gewoon weer verder te lezen met je herkenbare moeder-schermutselingen.
BeantwoordenVerwijderen:^}}