Reminiscentie effect

Als je al een heel leven achter de rug hebt, zoals Piet van vier, is het begrijpelijk dat je daar graag over mag verhalen. Niet gehinderd door iets lastigs als de waarheid vergast Piet ons dagelijks op zijn jeugdherinneringen.

'Mama weet je? Toen ik een baby was, toen was ik blauw!'
'Oh ja, blauw?'
'Ja, en ik droeg een witte muts, en een witte maillot met witte sokken er aan.'
'Ooh, nou snapt mama het! Was je soms een smurf?'
'Niet! Domme mama! Ik was toch een kindje!'
Beledigd nokte Piet af.

Maar later die middag hoorde ik hem aan de buurvrouw vertellen: 'Buurvrouw, weet je? Toen ik een baby was, toen was ik een smurf!'