Kinderlogica

Ik zat me met mezelf te bemoeien, en misschien een paar melocakes te eten toen ik werd opgeschrikt door luid gekerm, gevolgd door stampende voeten de trap op. Geschrokken rende ik de gang in, waar Jan mij wat schaapachtig vertelde dat Teuntje hun spelletje verloren had.

Ik rook een kans te schitteren als moeder en volgde Teuntje naar haar kamer, waar ze luid wenend op haar bed lag.

'Hai Teuntje, wat is er?'
'Ik heb alweer verlohoren! Ik win nóóit wat,' kermde Teuntje.
Ik ging naast haar zetten en orakelde: 'Ja maar Teuntje, weet je? Als je een spelletje speelt gaat het er om dat je het leuk hebt, niet dat je wint!'
'Ja maar, ik hèb het niet leuk!' kreet Teuntje.

Verbluft zweeg ik. Tegen zoveel logica kan ik niet op.

Toen heb ik haar maar extra geknuffeld en zei: 'Teuntje, voor mij ben je altijd een winnaar!'