Het Dappere Thuisblijfmoedertje maakte de reis van haar leven. Blijmoedig huppelde ze over haar levenspad en liet zich leiden door haar innerlijk kompas.
Maar toen, op een kwade dag, kwam ze weer eens een Expert tegen. Toen de Expert het Dappere Thuisblijfmoedertje zo zag huppelen met haar innerlijk kompas snoof hij minachtend en zei: 'Met alle respect, maar gebruikt u nu nog steeds dat ouderwetse kompas? Weet u niet dat onderzoek heeft aangetoond dat zo'n kompas héél onbetrouwbaar is? Hier laat mij u de weg maar eens wijzen,' en met een snel gebaar gooide hij het kompas van het Dappere Thuisblijfmoedertje weg.
'Kijk mevrouwtje: u moet hier naar links, en daar naar rechts, en dan weer naar links. Dan gaat u 2,2 km naar voren, en maakt een cirkel van 3 meter naar achteren.'
Dapper deed het Dappere Thuisblijfmoedertje wat de Expert had gezegd, want ze was erg gevoelig voor autoriteit. Maar al snel deed ze een belangrijke ontdekking. 'Ik ben de weg kwijt!' zei ze zachtjes tegen zichzelf en huilde een beetje omdat ze zich zo verloren voelde, en ze ging op een steen zitten om eens rustig na te denken over haar volgende stap.
Terwijl ze daar zo zat, kwam er een Betweter langs. 'Hé, dapper Thuisblijfmoedertje, zit jij daar zo alleen op een steen? Hoe is het met je?'
'Nou, het sociaal correcte antwoord is: 'Goed hoor,' antwoordde het Dappere Thuisblijfmoedertje, 'maar de waarheid is dat ik de weg kwijt ben. Dus ik blijf hier zitten tot ik hem weer weet.'
'Tsja, met alle respect, je hebt het ook niet slim aangepakt,' zei de Betweter. 'Maar ik ben niet te beroerd je de weg even te wijzen!' En de Betweter wees het Dappere Thuisblijfmoedertje uitgebreid de weg.
De blik van het Dappere Thuisblijfmoedertje werd glaziger en glaziger en toen de Expert eindelijk klaar was zei ze: 'We zien wel,' want het dappere Thuisblijfmoedertje was nogal conflictvermijdend aangelegd.
Met die vage belofte nam de Expert echter geen genoegen, dus herhaalde ze nogmaals haar instructies, ditmaal op wat luidere toon.
'Hmhm,' knikte het dappere Thuisblijfmoedertje.
De Expert keek haar onderzoekend aan, en haalde toen haar schouders op. 'Wel doen hoor!' en liep toen genadig verder.
Het Dappere Thuisblijfmoedertje bleef achter op haar steen en zei tegen zichzelf: 'Het geeft niks dat ik de weg kwijt ben, want ik ben er van overtuigd dat ik hem terug zal vinden!'
Maar niemand heeft het Dappere Thuisblijfmoedertje ooit nog teruggezien. Er gaan verhalen over een stenen beeld aan de rand van een bos in de vorm van het Dappere Thuisblijfmoedertje.
En als de zon 's ochtends de dag aankondigt vanuit het oosten, dan zie je soms een traan glinsteren op haar linkerwang.
Experts zeggen dat dit verhaal 'onzin' is.
Het Dappere Thuisblijfmoedertje en de Experts: The Sequel
29-05-2008
-
Het Dappere Thuisblijfmoedertje
loading..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Hou moed meis,
BeantwoordenVerwijderenhet beste moet nog komen..
Hou vol :)
BeantwoordenVerwijderenBij je gevoel blijven.Hou vertrouwen in jezelf.Sterkte !
BeantwoordenVerwijderenOmatip: Schijt aan experts en betweters. Laveer liever langs de klippen van hun deskundigheid terug naar die heerlijke 'autistenclub' van jou.
BeantwoordenVerwijderenIedere zoveel jaar veranderen de 'inzichten' van de 'experts'.ik heb 8 jaar als psycholoog bij de GGz gewerkt, en alle diagnoses, behandelplannen: het blijft mensenwerk en dus subjectief. Had jij ook niet psychologie gestudeerd? Denk aan dat diagnoseboekje, de DSM, dat wordt eens in de zoveel tijd veranderd, maw de diagnoses worden herzien. Vroeger lag het merendeel aan de opvoeding en tegenwoordig wordt een hoop dingen vanuit een biologisch/neurologische hoek verklaard. Onderhevig aan de tijdsgeest dus.
BeantwoordenVerwijderenDoe je voordeel met adviezen als het bij jouzelf aansluit maar laat je niet intimideren. Hou een gezonde dosis relativering ten opzichte van de 'experts'. Het mag dan clichematig klinken, maar uiteindelijk is liefde het belangrijkst.
En nu houd deze betweter op te zeuren.
Experts weten helemaal niets. Vraag voor de grap maar eens of ze zelf kinderen (met problemen) hebben. Meestal hebben ze totaal geen feeling met de echte praktijk. Mijn dochters is volgens de experts achtereenvolgens doof, blind, zwaar gehandicapt, epileptisch en autistisch geweest. Volgens de echte artsen was er echter niets te vinden. Wij hebben haar naar heel veel onderzoeken gesleept, maar na een tijdje hebben we meer onderzoeken geweigerd. Want uiteindelijk hangt de behandeling toch van het kind af. Dan hoeft er van mij ook geen etiketje op. Overigens heeft ze alleen een oogafwijking en is ze dyslectich. Alle "kenmerken" hebben wij altijd terzijde geschoven. Het blijft immers hetzelfde kind?
BeantwoordenVerwijderenHou vol. Mijn dochter zit nu in 2 VMBO met leerweg ondersteuning en ze doet het prima. Ook voor kinderen die niet helemaal volgens het boekje zijn is er een plekje in de maatschappij. Oh en probeer al die diagnoses van je af te zetten. Want anders zie je daardoor niet meer wat een bijzonder kind het is!
(bijzonder in de goede zin van het woord, juist door die andere manier van denken zijn ze vaak zo origineel in hun denken en verrassend in hun observaties)
Sterkte!