In mijn verlangen naar goedkeuring heb ik mij samen met Ot door zijn logopedie-huiswerk geworsteld. Zorgvuldig hebben we de onbegrijpelijke plaatjes, 'Dat is een rat mama', 'Nee Ot, dat is een geit,' met kleurpotloden met de juiste letters verbonden.
'Doe maar lekker dikke strepen Ot,' moedigde ik aan, 'Dan kan de logopedist goed zien dat we de opdrachten hebben gedaan!'
Verwachtingsvol reed ik naar onze afspraak, waar ik trots Ots map liet zien. De logopedist maakte goedkeurende geluiden en ik voelde mijn hart opspringen. 'Ik heb het goed gedaan! Ik ben een goede moeder.'
En als beloning mocht ook ik een dropje pakken uit zijn snoepdoos.
Wit voetje halen
01-04-2008
-
dagelijkse beslommeringen,
Logopedist,
Moederschap,
Persoonlijk
loading..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
lolll welke kleur en smaak was het? haha
BeantwoordenVerwijderen