Kabouter aangereden

Ik liep met de kinderen de vaste route van school naar huis, toen Ot weer eens nonchalant, zonder te kijken, wilde oversteken. Ik greep hem in het nekvel en stak mijn verkorte lezing Verkeersveiligheid af: 'Ot je moet altijd eerst goed kijken voor je oversteekt!'

'Ja,' zei Teuntje, 'want laatst is er nog een Kabouter overreden!'
Ik glimlachte vertederd bij zoveel kinderlijke fantasie, en zag in gedachten een koddig kaboutertje, met zijn rode mutsje fier in de lucht, de straat oversteken.
Maar toen voegde Teuntje er aan toe: 'En daarom moeten we nu bij de scouting binnen blijven tot de ouders er zijn.'

Vertedering maakte plaats voor ontzetting toen ik besefte dat Teuntje het niet had over tuinkabouters maar over heuse kinderkabouters die lid zijn van de scouting.

Het komt niet vaak voor, zie het Passion of the Christ incident, maar heel soms is de realiteit wel erger dan mijn gedachten.

Toen heb ik Teuntje maar even flink geknuffeld: mijn eigen lieve Teunkabouter.