Kliklijn

Ik voed mijn kinderen nog op met het traditionele 'Klikspaan, boterspaan, mag niet door mijn straatje gaan'. Tenzij er sprake is van acuut gevaar, wens ik niet geïnformeerd te worden over allerlei vermeende misstanden. Niet dat dit de kinderen weerhoudt mij overal van te berichten, maar je moet als moeder toch wat principes hebben. Niet waar?

Maar nu las ik in de Dag van vandaag in grote vette letters: 'Klikken is nu een teken van fatsoen,' in kleinere letters gevolgd door: 'Taboe is helemaal verdwenen', waarna het artikel verhaalt over de vele telefoontjes die mensen plegen om te klikken.

Blijkbaar loop ik weer eens achter. Ik heb daarom besloten mijn eigen kliklijn in te stellen: de Mamalijn. Daar kunnen mijn kinderen lekker anoniem op klikken.

Ik moet alleen nog even het papiertje met mijn 06-nummer op zoeken. Ot klikte net dat Piet het heeft gejat.