De laatste dagen ga ik 's avonds slapen met een knagend gevoel van falen en, de vraag die Janet Jackson haar lakse vriend verwijtend stelde: 'What have you done for me lately?'
Wat de kinderen betreft luidt mijn antwoord: 'Ik heb gepapt en natgehouden.' Ik ben er wel, maar toch ben ik er niet. Ik doe alle dingen die een moeder moet doen, maar als het aankomt op spelletjes doen, met ze skeeleren en koekjes bakken voel ik de frisse tegenzin in mij opwellen.
'Kinderen moeten zichzelf kunnen vermaken, 'Daar hebben ze elkaar voor,' en 'Dat deed mijn moeder ook niet met mij,' mompel ik in mezelf als ze weer eens een spel voor mijn ogen wapperen.
Als werkgever ben ik echter niet tevreden over mijn prestaties als moeder. Ik verwacht meer dan de boel draaiende houden; ik wens Top Quality Individual Care! Ik heb daarom mijn innerlijke werknemer de wacht aan gezegd: 'Voortaan verwacht ik extra inzet en initiatief!' En ik heb haar erop gewezen dat ik voor haar zo tien anderen heb, en dan krijg ik nog subsidie ook. Professionele pedagogisch medewerkers staan te trappelen haar werk over te nemen, en volgens de overheid, kunnen die het nog beter ook.
Maar toen barstte mijn innerlijke werknemer in tranen uit en snotterde een hele tissuedoos leeg terwijl ze iets snikte over 'gebrek aan waardering' en 'een trap nakrijgen'.
Toen hebben we afgesproken dat ze voorlopig alleen nog op therapeutische basis aan de slag hoeft, gedurende twee ochtenden per week.
En toen is ze weer fulltime aan de slag gegaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Och menske,
BeantwoordenVerwijderenMaar het leven als moeder ís ook veeleisend! Regelmatige maaltijden, boodschappen, afwassen, hun 'dieet' bewaken, kleren wassen, drogen, vouwen en opbergen -en uit alle hoeken van het huis verzamelen- en vooral opruimen, opruimen en nog eens opruimen. De moeder anno 2008 vergeet weleens dat dát ook opvoeden is! En dan alles in vijfvoud in jouw geval, met een, mijns inziens, tegensputterende vader/man....Jij houdt van lezen, lees eens hoe vrouwen door de geschiedenis voor hun kinderen zorgden en wat er het belangrijkste was. Er worden té veel eisen aan moeders gesteld heden ten dage.
Zou het je lukken om 's morgens en 's middags een half uurtje met hun te spelen? Om je schuldgevoel een pietsje af te kopen :-) ?
ach heeft iedereen wel eens last van, van een dipje!!! wacht maar tot het zomer is dan ga je met alle liefde achter ze aan op een stepje!!
BeantwoordenVerwijderenLieve Nicole,
BeantwoordenVerwijderenis dit niet de reden waarom je een thuisblijfmoeder bent?! Om er te zijn voor de kinderen, ook als ze voor de zoveelste keer willen Risken? Om met ze te gaan fietsen of te gaan skeeleren, zeker in de vakantie? Jij wilde 5 kinderen en jij wilde voor ze thuis blijven, toch, ook al zitten ze nu allemaal op school? Zet ze dan niet achter de Playstation om zelf een rustige middag te hebben, maar ga wat met ze doen! En als je daar geen zin in hebt, zoek een baan buitenshuis en laat je kinderen vermaken door de naschoolse opvang!
Een full time moeder kan zo moe zijn. Ik begrijp dat heel goed. (Alleen al het 'mama mama mama' de hele dag.)Ik speel nooit met mijn kinderen. Wat een onzin. Ik ben hun moeder, niet hun vriendje. Daar hebben ze inderdaad elkaar voor. Ik heb daar na al het gewone werk (was e.d.) geen energie of tijd meer voor.
BeantwoordenVerwijderenJocelyne, ik kan me niet voorstellen dat je van 's morgens vroeg tot 's avonds laat bezig bent met het huishouden! Er zal toch best een uurtje overblijven om met je kinderen een spelletje te doen, voor te lezen, te gaan fietsen of naar de kinderboerderij te gaan?! Als dit niet het gaval is, vraag ik mij af waar je prioriteiten liggen. Als je kinderen straks groot zijn, herinneren ze zich niet het door jou gesopte, blinkende huis, maar wel de leuke dingen die jij als moeder met ze deed. Ik word een beetje moe van al die "full-time" moeders, die het oh-zo druk hebben, maar geen moment kunnen of willen spelen met hun kinderen. Als part-time werkende vrouw (en ik voel mij full-time moeder) met 3 kinderen heb ik én een redelijk geordend huishouden (en nee, ik heb geen werkster) én genoeg tijd om iedere dag iets met mijn kinderen te doen (speeltuin, fietsen, zwemmen, een spelletje, voorlezen, kinderboerderij, naar de bibliotheek et cetera). Op de momenten dat ze met z'n drietjes spelen, en die momenten komen vaak voor, doe ik een klusje in het huishouden, of ik laat ze hun eigen troep opruimen. Waarom zou jij dat als moeder alleen moeten doen?! Tijd voor mezelf vind ik in mijn baan; mijn werk geeft me heel veel plezier en energie in mijn leven en als ik na zo'n werkdag in de klas in plaats van "juf" weer "mama" thuis hoor, heb ik de rust en de tijd om aandacht aan mijn kinderen te besteden. Dat eten koken komt later wel!
BeantwoordenVerwijderenamaai ..
BeantwoordenVerwijderenwat kunnen vrouwen hard zijn voor elkaar ! Ik schrik mezelf een hoedje van deze commentaren !
Komaan dames.. is het nu zo moeilijk om toe te geven dat we het niet altijd onder controle hebben? Dat we niet altijd de moeder kunnen zijn, die we graag wilden zijn ?
Laten we allemaal onze eigen 'lat' bepalen.. en deze een beetje realistisch leggen, zodat de doelen en eisen tenminste haalbaar zijn !
En aan Nicole wil ik nog zeggen:
als je mijn werkneemster was.. kreeg je een A evaluatie hoor !
En een bonus, zodat je 2008 met goeie moed kan inzetten !
Om maar weer eens met dezelfde oude discussie te beginnen. Ik (en ik heb het nu even over mij dus) vind het beter als moeders thuis blijven bij hun kinderen. Dat betekent echter totaal niet dat ik niks leukers weet te verzinnen dan voor mijn kinderen te zorgen. Als ik ooit eens aan mezelf toe kwam in een baan of zo zou ik misschien meer energie hebben om met mijn kinderen naar de kinderboerderij te gaan maar die kinderen trekken alle energie uit mij. (Afgezien van alle zwemles, pianoles en balletlessen.) Tuurlijk zijn er een hoop leuke momenten maar voor een heel groot deel vind ik het gewoon afzien. En toch vind ik het zo beter voor mijn kinderen. Hun belang gaat nu even voor mijn belang. Overigens is mijn huis verre van blinkend. De enige prioriteit die ik heb dat zijn mijn kinderen.
BeantwoordenVerwijderenIk zie niet in waarom het voor kinderen beter zou zijn om thuis een futloze moeder om zich heen te hebben, die geen zin of tijd heeft om iets met ze te ondernemen. Ze wordt al moe bij de gedachte dat één van haar kids straks weer zwemles heeft....Kom op, nu ben je nog jong (neem ik aan), get a life en bedenk wat jou als moeder energie geeft in plaats van kost en voer dit plan uit! Je kinderen zullen versteld staan van hun energieke moeder!
BeantwoordenVerwijderenMisschien heb je wel gelijk maar ik weet nu echt even niet hoe. (Overigens lees ik mijn kinderen natuurlijk echt wel voor maar dat tel ik niet als spelen met kinderen.)
BeantwoordenVerwijderen