Kwijt of vergeten

Het was alweer tijd voor een bezoek aan de logopedist maar tot Ots, en mijn consternatie, konden we zijn logopedie-map nergens vinden. Op de logopedie-map prijkt een naakte Spongebob die beschaamd zijn edele delen bedekt, en in de map zitten Ots oefeningen.

Een snelle huiszoeking leverde niets op, en ik berispte Ot over zijn slordigheid. 'Dan zeggen we maar dat we de map vergeten zijn, Ot.' besloot ik mijn tirade. Onderweg in de auto oefenden we ons verhaal. 'Ot, ìk zeg dat we hem vergeten zijn,' en dan zeg jíj: 'En we hadden gisteren nog wel urenlang geoefend, hè lieve, geduldige mama?!'

We kwamen aan bij de logopedist en ik deed mijn mond al open om mijn verhaal te doen toen de logopedist ons stralend aankeek en verkondigde: 'Ot, je map ligt hier! Ik vond hem tussen de tijdschriften!'
Snel deed ik mijn mond weer dicht en legde mijn hand op mijn hart als teken van mijn vreugde en opluchting.

Maar Ot en ik zijn gelukkig niet de enige vergeetachtigen, want toen we naar huis gingen lag daar, tussen de tijdschriften, een vergeten Diddl map met logopedie oefeningen.

Vergeten door het moeder en kind duo voor ons.
Ik vraag me af wat hun verhaal is.