Mijn leven voelt als een slecht georganiseerde scavenger hunt, zo'n speurtocht waarbij je allerlei spullen moet verzamelen.
Ik moet vinden:
Categorie School Kerstdiner
vier borden met bestek, beplakt met namen van 4 kinderen
plakband om op borden en bestek te plakken en daar naam van kind op te schrijven
watervaste stift om namen op te schrijven want die #%@#% plakband blijft niet plakken!
Categorie School Kerststukjes
4 maal een portie ozon, oh nee, oase
bloempotten om de oase in te doen
kerstversierselen zodat kinderen kerststukje kunnen maken
groene takken voor kerststukje (coniveren leiden tot automatische diskwalificatie!)
8 plastic tassen voorzien van naam kind
Categorie School Kerstdiner deel twee
Het moet natuurlijk niet te makkelijk zijn!
twee stokbroden met kruidenboter
cake voor kerstcakejes
koekdeeg
kleine krentenbollen
Er zijn extra punten te behalen voor:
afspraak logopedie
extra zwemles i.v.m. afzwemmen
afspraak cesartherapie
De winnaar krijgt niets.
Is de beloning van de glimlach op het gezicht van je kind soms niet genoeg?!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat een drukke week - sterkte !
BeantwoordenVerwijderenWat het 'tekenen' van kinderattributen betreft, gebruik ik meestal van die plakband (Tesa of zo) waarmee stielmannen werken (ik ken de juiste benaming niet). Ze bestaan in alle kleuren, maar ik neem meestal witte of gele waar je met een alcohol stift naam, klas en what ever op kwijt kunt. Je kan de bekertjes of doosjes of ... nadien zelfs in de vaatwas steken, het blijft erop.
BeantwoordenVerwijderenEen ander spul dat ik soms gebruik is een graveertoestelletje dat één van mijn kids ooit eens van de Sint kreeg. Ik graveer brooddozen, drinkbekers enz. Verdwijnt natuurlijk nooit. De kinderen waren er snel op uitgekeken, maar het blijft dienst doen als 'markeur'.
Wat dacht je van deze: Meedoen met een ochtend 'basketbaltoernooi', je bent dan de coach van een groep leerlingen. Kerkversieren voor de Kerstmusical van donderdagavond. Oefenen voor de Kerstmusical. Iets lekkers kopen voor zo'n slordige 120 overblijfkinderen voor de laatste overblijfmiddag. Rapportbesprekingen in dezelfde week, in de avonduren. Meefietsen met juf om kinderen naar gym te brengen om 10.30 uur. Om 10.45 uur andere groep terugbrengen naar school, terug om 11.00 uur. Bij gebrek aan hulp van andere ouders fiets ik bijna iedere week.
BeantwoordenVerwijderenO ja, en tussendoor boodschappen doen, huishouding, koken, een luisterend oor zijn voor wie mij nodig heeft, knutselen thuis, verjaardagen voorbereiden ( we hebben er 'maar' 4 deze maand ) en bovenal "rustpunt met thee".
En dit moet mij van het hart: Improviseren voor al die kinderen die geen lunch mee hebben gekregen tijdens de overblijf en je ergeren aan al die verkleumde kinderen die nog in zomerjassen rondlopen ( papa en mama hadden nog geen tijd om een jas met mij te kopen, juf, dat doen we in de kerstvakantie vlak voordat we op wintersport gaan.....).
Meen je dat, anoniem, dat van die zomerjassen en overblijfkinderen die geen lunch meehebben?! Dat is echt erg.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb ik nog maar 1 kind op de basisschool, no 2 gaat in maart a.s, maar kerstdiner en kerststukjes maken staan ook hier op de to-do-list.
BeantwoordenVerwijderenDaarnaast mag ik dadelijk kerstkaarten gaan maken op de peuterspeelzaal en vanmiddag gaan pyamazwemmen met mijn zoon, als laatste zwemles van het jaar. Die pyamaparty had ik uitbesteed aan mijn man, maar die werd vanmorgen verkouden wakker en ziet het niet zitten om te gaan zwemmen in zijn pyama. Aaaaaaaghhhhhhhh.
Ingrid
Ja, van die zomerjassen en geen overblijflunch meen ik. Natuurlijk gaat niet iedereen die zijn kind in een veel te dunne jas naar school laat gaan op wintersport, maar er zijn er genoeg die wachten met de uitverkoop. Gelukkig hebben wij als overblijfkrachten een kast met wat blikken knakworst en ontbijtkoeken en pakjes drinken. Veel ruchtbaarheid geven wij hier niet aan, want anders wordt het nog makkelijker om je kind zonder lunch naar school te sturen!
BeantwoordenVerwijderenWe maken hele nare dingen mee, nee, verdrietige beter gezegd. Het "op tijd op het werk zijn' levert soms hele verdrietige situaties op ( kind wordt om 7.45 uur bij school afgezet, zonder een stukje brood in de maag "want papa is meester en moet minstens een half uur rijden om op tijd op zijn school te komen" ). Kinderen worden niet op tijd opgehaald van school. En dit soort situaties komen vaker voor dan men vermoedt!!
Het wordt hoog tijd dat 'het buitenshuis werken voor huis(je), boompje, beestje wordt omgedraaid, namelijk; Wat minder werken om er te zijn voor je kind(eren), dan meer voor je huis en auto.
Natuurlijk....er zijn uitzonderingen, die zijn er altijd. Heel veel alleenstaande ouders worden heen en weer geslingerd tussen 'moeten werken' en 'er willen zijn voor je kinderen', maar ik denk oprecht dat het soms echt beter is om als het even kan, bij elkaar te blijven voor de kinderen, dan uit elkaar te gaan omdat de liefde er niet meer is tussen partners. Ik zie het teveel om mij heen.
Ik weet dat ik hier heel iets gevoeligs ter sprake breng..maar het lucht wel op!
Ik ben blij dat je dat eens zegt. Ik denk er ook zo over. Ik dacht altijd dat ik de enige was die vindt dat je moet proberen om bij elkaar te blijven voor de kinderen. Ik weet dat ik makkelijk praten heb want ik ben niet in die situatie maar ik ben wel kind (van 37 jaar oud) van gescheiden ouders en ik weet wat voor gevolgen dat nu nog steeds voor mij heeft.
BeantwoordenVerwijderenOnze kinderen lopen ook nog in een zomerjas of in een te kleine winterjas van vorig jaar, en in bijna te kleine, zomers open schoenen, en wij wachten ook tot de uitverkoop, niet omdat we geen tijd heb of omdat we op wintersport moeten, maar simpelweg omdat er geen geld is...
BeantwoordenVerwijderenEn om diezelfde reden waren er bij ons ook geen sinterklaascadeaus dit jaar.
Dus misschien zou degene die hier zo hard oordeelt, zich eerst eens beter moeten verdiepen in de achtergrond van sommige kinderen, of anders gewoon haar mond houden.
Wij zijn namelijk echt niet de enige met financiele tekorten, en ook niet de enige die dat liever voor zich houden.
Beste anoniem,
BeantwoordenVerwijderenIk oordeel niet, ik constateer. En jouw kinderen lopen toch in een warme winterjas, ook al is het een maatje te klein, nou en!
En als je goed gelezen had, dan had ik het ook over 'uitzonderingen'!
In mijn buurt circuleer ik samen met andere moeders kleding en schoenen. Wat van mijn kinderen te klein of te groot is, krijgt iemand anders en ik krijg weer hun kinderkleding.
Je ziet, wij hebben het ook niet breed.
En er zijn vast bij jou in de buurt ook tweedehandskledingwinkeltjes.
Ik heb het trouwens helemaal niet over onze doelgroep, maar over ouders die het zogenaamd breed hebben, met goed betaalde banen, allebei een auto en dan toch geen lunch-trommeltje mee, vanwege de haast. En op zaterdag hebben ze het te druk met weekinkopen doen, en schiet het kopen van warme kinderkleding erbij in, want men moet dan bijkomen van een harde week werken en de zaterdagboodschappen inslaan.
Ach, beste anoniem, ik bedoel het niet veroordelend, maar het doet me soms zo'n pijn hoe er wordt omgesprongen met kinderen en hoe men omgaat met geld verdienen, vanwege al die statussymbolen. En het wordt volgens mij alleen maar erger, want mensen staan onder zo'n enorme druk. Kijk maar hoe al die feestdagen MOETEN worden gevierd. Het geeft stress, wat relaties vaak niet ten goede komt, gevolg veel echtscheidingen, wat stress geeft en dan dat gehakketak waar de kinderen dit weekend moeten zijn, bij pa of ma, die inmiddels weer een nieuwe vriendin of vriend hebben mét hun kinderen...zucht...wat een puinhoop.
Het wordt er allemaal niet beter van.
Dan maar stampot met kerst.
Misschien zie ik het te simplistisch hoor....maar toch ben ik bang van niet.....
Nogmaals, ik wilde je niet kwetsen. Het is en blijft een gevoelig onderwerp, omdat het om zoveel verschillende situaties en mensen gaat.