Soms trek ik zeurend mijn hardloopschoenen aan en zeg tegen Floris dat ik 'geen zin heb'. Floris heeft daar een simpele oplossing voor: 'Dan ga je toch niet?!'
Dan doe ik hem mijn Geen-zin-theorie uit de doeken.
'Ja maar, ik heb nooit zin. Als ik ga wachten tot ik zin krijg, dan wordt het nooit wat. Sommige dingen moet je gewoon doen, dan krijg je vanzelf zin!' vertel ik dan triomfantelijk.
Bij het horen van deze theorie verscheen in Floris' ogen plotseling een opgewonden schittering, en te laat besefte ik mijn fout. Er is namelijk nog een gebied waar ik wel eens 'geen zin' heb.
Maar terugkrabbelen had geen zin meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hihi....heel herkenbaar! :-)
BeantwoordenVerwijderenIk kan me een soortgelijk gesprek met mijn man herinneren. Helaas besefte ik ook te laat dat ik in mijn eigen valkuil viel ;)
BeantwoordenVerwijderenIngrid
ja, ik heb ook zo'n hekel aan afwassen .....
BeantwoordenVerwijderenHahahahahaha. Ehm. Ahum. Tja. Schuldig... Ik gebruik dan nog als excuus de borstvoeding. Héél fout, ik weet het...
BeantwoordenVerwijderenJoh, heb jij ook zo'n vent? ;-)
BeantwoordenVerwijderen