Ik voel me de hele dag al aangeslagen, doordat een collega-moeder mij vanmorgen een verhaal vertelde over een moeder die kanker kreeg. De kanker zat in haar botten, en at haar letterlijk en figuurlijk op. En terwijl ik dit type huiver ik alweer, want is dat niet één van de grote moederangsten: dat er iets met jou gebeurt terwijl je toch immers niet gemist kunt worden?! Deze moeder moest twee kinderen achterlaten in de leeftijden van 14 en 10. Mijn hart bloedt voor haar, en haar kinderen.
De hele dag al. En in stilte breng ik haar een saluut, die onbekende moeder.
En de rest van de dag ben ik me extra bewust van mijn rijkdommen.
Zelfs als ze elkaar de hersens inslaan en schreeuwen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Raak!!
BeantwoordenVerwijderenheb je en zakdoekje voor me, en ik saluteer met je mee!
Biana
Je hoopt toch dat het jou niet overkomt ...
BeantwoordenVerwijderenJa, afschuwelijk!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zelf af en toe dat ik 's nachts wakker schrik en me helemaal in paniek realiseer dat ik er ooit niet meer zal zijn, en hoe moet het dan met mijn kinderen. En dan hoop ik maar altijd dat die dan al lang en breed voor zichzelf kunnen zorgen, maar dan nóg!
A never ending nightmare. Als je kinderen op eigen benen staan (inderdaad Meike, en dan nóg), zijn er kleinkinderen. "Jij bent de liefste oma van de hele wereld van de hele wereld!" Ga dan maar eens lekker dood als je nog geen 100 bent.
BeantwoordenVerwijderenHeel erg, en ook voor mij een absoluut schrikbeeld.
BeantwoordenVerwijderenIk ben zelf mijn moeder verloren toen ik dertien was. En dat was niet leuk.
Maar die eerste dertien jaar hebben me zo'n stevige basis gegeven. En nu ik zelf kinderen heb, kom ik mijn moeder heel de dag door tegen.
Ik vind het eigenlijk nog veel erger dat er kinderen zijn die nooit die stevige basis hebben gekend...
Geniet van het hier en nu en realiseer je dat iedere dag de laatste kan zijn. Met die insteek kan je erop vertrouwen dat je je kinderen het allerbeste hebt gegeven. Mocht je ooit overlijden, dan is je liefde een bron waar ze hun hele leven lang uit kunnen putten.