Ik schijn een 'jonge' stem te hebben, iets dat ik vaak probeer te compenseren door op lage, donkere toon te spreken, en zo de schijn te wekken dat ik weet wat ik doe.
Maar toen ik op eigen toonhoogte, in opdracht van Maartje, naar de boekhandel belde om te vragen wanneer ik het treinkaartje voor de speciale Harry Potter treinreis kon verwachten omdat ik 'me zorgen maakte' klonk ik blijkbaar wel heel erg jong. Als tegen een vierjarige, sprak de vrouw aan de andere kant van de lijn op geruststellende toon: 'Maak je maar geen zorgen hoor. En als de kaartjes nou toch te laat zijn, dan kom je maar gewoon met de bon! Het komt allemaal goed! Heus!'
Vergenoegd legde ik de telefoon weer op de haak. Soms is het best prettig om als moeder even bemoederd te worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hoop dat je ervan genoten hebt ;-)
BeantwoordenVerwijderen