Wie is toch die onplezierige moeder met dat korte lontje? Ze is kortaangebonden en slecht gehumeurd. Het spijt me te moeten bekennen dat het de verkouden, gammele versie van mezelf is.
Moederen is al een hele marathon als je in topconditie bent, maar gooi een flinke dosis ziektekiemen in de mix, en dan wil je nog maar één ding: de eindstreep in de vorm van kinderbedtijd halen. Strompelend, met smekend uitgestrekte handjes naar fittere tijden, baan ik mij hoestend een weg door de dag.
En met, door slechte conditie ingegeven, nieuwe autoriteit in mijn stem vertel ik de kinderen wat ze wel en niet mogen en wat de consequenties zijn van ongewenst gedrag. Mijn wijsvinger maakt overuren als ik iedereen op zijn plek wijs.
Ik mag mezelf niet zo in deze zieke variant, maar volgens mij was ik nog nooit zo'n doortastende opvoeder.
Of ben ik alleen maar een Loeder?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Ik snik en ik snotter
BeantwoordenVerwijderenIk snuit en modder
Ik kuch en blaf
de hele dag wat af
Met een kop vol watten
loop ik te katten
Ach was de vakantie maar voorbij
kindertjes, moeder en lijf weer blij