Moederliefde

Ik voelde me mooi in mijn zelf gekochte jurk van negenennegentig eurocent via eBay. Hij deed me denken aan de jurken die je ziet in films over de tweede wereldoorlog. Ik had mijn haar nonchalant opgestoken, en de jurk waaide vriendelijk om mij heen. In gedachten zag ik mezelf als Carice van Houten, nonchalant achter op de fiets bij een collega verzetsheld, terwijl ik koket met mijn blote benen zwaaide.

Zo flaneerde ik bij mijn moeder binnen die mij van top tot teen opnam en op kritische toon vroeg: "Wat voor máát is die jurk?".
"Gewoon, M", antwoordde ik.
"Nou", snoof mijn moeder, "je ziet er uit alsof je de jurk van je grote zus aan hebt. En je moet ook eens een bh aandoen."
"Ja maar, ik heb een bh aan", sputterde ik, en trok de bandjes en mijn dadeltrossen nog wat omhoog.
"Nou ja, draag een goede bh dan zodat het wat meer lijkt. Ik zeg altijd maar: "Wat God niet schiep, schiep Vredestein!", zei mijn moeder tevreden.

Toen heb ik haar wel even terecht gewezen. "Vredestein is achterhaald hoor mam. Tegenwoordig is dat Robert Shumacher."