Criminaliteit kent geen tijd

Ik beschouw het als 1 van mijn belangrijkste taken mijn kinderen het rechte pad te wijzen, en alle dubieuze zijwegen af te zetten. Want, zo belooft de bijbel, als je kind maar eenmaal op het rechte pad loopt, wijkt hij daar nooit meer van af! Nou, en als het daar in staat moet het wel waar zijn, toch? Trouwens, dr. Phil zegt het ook. Dus ik bedoel maar.

Vandaag kwam het tafelgesprek op criminelen en gevangenisstraf. Maartje van 11, legde de rest uit dat ze het konden vergelijken met een Time Out, maar dan veel langer.
Op bezorgde toon vroeg Jan: "Maar mogen ze dan ook geen Donald Ducks lezen?"
"Nee natuurlijk niet, Dombo!" antwoordde Maartje streng, want aan het zachtaardige principe "Geen enkele vraag is stom of dom", heeft ze geen boodschap.
Met verontrusting in zijn stem mompelde Jan: "Nou zeg, wat stom!". En ik zag gewoon hoe hij zijn geplande criminele carriere in het water zag vallen. Want een leven zonder Donald Ducks kan Jan zich niet voorstellen.

Ook Piet zet zijn eerste voorzichtige stappen in het criminele circuit. Vandaag kwam hij bij me, zijn handjes zorgvuldig op zijn rug verstopt. Hij keek me diep in de ogen en zei toen trouwhartig: "Ik heeft niet Ots cadeautje gestolen hoor. Echt niet," waarop de gestolen waar achter hem op de grond viel.

Toen keek ik op mijn beurt hem diep in de ogen en zei op betekenisvolle toon: "Jongen, het is maar goed dat je niets om Donald Ducks geeft."