Voorjaarsvakantie

Het is dag twee van de voorjaarsvakantie, en ik loop een beetje met mijn ziel onder de arm. Wie had gedacht dat een ziel zo zwaar zou zijn.

Ontdaan van de structuren die mijn leven normaliter in banen leiden, dobber ik wat doelloos rond. Maar is dat niet juist het geweldige van vakantie? Dat je even uit je dagelijkse keurslijf kunt, niets hoeft, niets moet, het leven is een pretfestijn?

Dus nestel ik mij met een kop thee en een boek in een comfortabele stoel en geef mezelf permissie de hele ochtend te lezen. Maar mijn gedachten dwalen voortdurend af, en ik wordt opgeschrikt door voorbij krijsende kinderen, en de bekende open deuren.

En vergeet ook niet de politieberichten waarin Ot (5) altijd een prominente rol speelt: "Ot heeft heeft tegen Bonnie gezegd dat hij Clyde met een stok moest slaan!", en "Ot en Clyde zijn over het prikkeldraad geklommen en rennen nu rond in het weiland van een boer!" en als uitsmijter: "Ot heeft op de glijbaan in de kleine speeltuin geplast!"

Mijn boek heb ik al lang weggelegd, en ik zit gespannen in mijn comfortabele stoel te wachten op het volgende onheilsbericht/slaande deur/open deur/krijsende kind/huilende kind/Mama mag ik drinken?/ Mama, Jan plaagt mij/ Mama, Piet snoept uit de suikerpot/ enz.

Dan herinner ik me het Engelse spreekwoord "If you can't beat them, join them!": Dus ga ik ze allemaal in de jassen hijsen en dan gaan we Gezellig naar de Grote Speeltuin. Ik neem mijn grote thermoskan met koffie mee, en wat koekjes en, misschien zelfs mijn boek.

En natuurlijk mijn ziel.

10 uur
Bepakt en bezakt arriveren we bij de Grote Speeltuin. En vloekerdevloek als het niet waar is daar hangt een bord met daarop slordig geschreven: Speeltuin Gesloten. Aaaaaaaaargh!!!

10.02
Ik ga met de kinderen naar de buurtsuper: het is immers dinsdag en dan eten we altijd 'harde broodjes'.

10.08
Ik ga met de kinderen naar de Kleine Speeltuin, en nuttig daar de koffie, limonade en koekjes.

10.09
Jan gooit per ongeluk een tennisbal in Teuntjes gezicht, die keihard gaat huilen

10.10
Piet moet plassen en gaat heel hard huilen

10.11
Jan komt vervelend terecht van de glijbaan en gaat heel hard huilen

10.12
Ik geef het op, we gaan naar huis. Iedereen gaat heel hard huilen

10.14
Gespannen zit ik van de vakantie te genieten in mijn comfortabele stoel en wacht op het volgende fiasco.