Gisteravond was de grote avond: gaat Maartje naar het, politiek incorrect genoemde, 'afvoerputje van het onderwijs' of wordt het de Havo? Het beslissende schooladvies wordt ruim voor de citotoets-uitslag gegeven, om nog maar weer eens te benadrukken dat je die vooral niet te serieus moet nemen. Vol verwachting klopte mijn hart. Maar het zal nog wat langer verwachtingsvol moeten kloppen, want het definitieve advies is nog niet definitief.
Maartje blijkt precies tussen vmbo en havo te balanceren, en het is nog een mysterie naar welke kant de balans zal doorslaan. Gaat ze naar het vmbo, dan zou het zo maar kunnen dat het te gemakkelijk is. Gaat ze naar de Havo dan zou het zo maar kunnen dat het te moeilijk is. Wat moet je dan als verantwoordelijke ouder met een als-ze-maar-gelukkig-zijn-maar-dan-wel-graag-op-het-vwo-beleid doen?
Mijn eerste reactie was "Doe dan maar Havo! Beter te hoog geschoten, dan te laag gemist, wie niet waagt die niet wint, kiezen op elkaar en schouders eronder!" Maar plotseling verscheen daar voor mijn ogen, als een slechte droom, een beeld van Maartje in een grote klas, wanhopig en vol onbegrip over de besproken stof; met tranen in haar ogen, en het zweet op haars aanschijns. Of was dat een herinnering aan mezelf in de wiskundelessen? Hoewel het ook de natuurkunde- of scheikundelessen zouden kunnen zijn.
Blijkbaar meet ik met twee maten: mezelf zou ik roekeloos aan de Havo wagen, maar als het om mijn dochter gaat word ik plotseling voorzichtig en weekhartig en bovenal besluiteloos.
Nu krijgt de citotoets, die je vooral niet te serieus moet nemen, het laatste woord. Dus wanneer ik in de Gelderlander lees dat de citotoets ongeveer even veel waarde heeft als de glazen bol van een waarzegster dan vraag ik mij bezorgd af of zo'n belangrijke keus daar wel door bepaald moet worden.
Misschien moeten we gewoon een munt opgooien.
De keuze voor de juiste middelbare school of over afvoerputjes en glazen bollen
27-02-2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat wil Maartje zelf?
BeantwoordenVerwijderenHeeft ze er zin in om haar schouders eronder te zetten of niet? Is ze algemeen een laatbloeier of niet? Waar is jullie ouder-kind intuitie?
Gr. Mirjam
Ik heb er nog niet genoeg kennis van (oudste zit in groep 6) maar als het vmbo te "makkelijk" blijkt kun je dan niet alsnog naar de havo doorstromen?? Eeh andersom kan dit toch ook??
BeantwoordenVerwijderenEn het belangrijkste is natuurlijk waar je dochter zich het prettigst voelt!
Succes ermee,
Dorothea.
Wat dacht je ervan om een middelbare school te vinden die naar voorbeeld van de basisvorming nog steeds vmbo/havo brugklassen aanbiedt. Wellicht is er zelfs wel een school te vinden die daarnaast voor de echt heftige twijfelgevallen nog een determinatieklas vmbo/havo in het tweede jaar heeft. Steek je licht op bij de middelbare scholen en staar je niet blind op het advies van de basisschool. Maak je niet nu al druk over iets dat zich nu nog niet laat weten. Elk kind verandert na de basisschool en een goede middelbare school weet dit en begeleidt kinderen hierin. In dit geval kun je goed je voordeel doen met de ruïnes van wat eens de basisvorming was.
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Caroline
Nicole, mijn zoon, zit nu in Havo-4, mocht zowel in het eerste jaar ( dus de brugklas ) als in het tweede jaar kiezen wat het zou worden, Havo of VMBO.
BeantwoordenVerwijderenBij sommige scholen kunnen ze dus in het begin alle kanten op. Informeer hier maar naar bij de scholen bij jullie in de buurt.
Maar maak het niet te moeilijk voor Maartje, laat haar desnoods kiezen!
Liefs, Tineke
Lang leve de brugklas toch , of is die bij jullie afgeschaft ????
BeantwoordenVerwijderenElly
Kijk, gewoon kiezen voor de brugklas, waar alle mogelijkheden nog open liggen, zou te makkelijk zijn. Van alledrie de beschikbare middelbare scholen vinden wij uiteraard net die school het leukste, die het brugklas-systeem heeft afgeschaft. Kies je daar voor het afvoerputje, dan ben je ervan verzekerd dat je daar 4 jaar lang mag rondkolken. Kies je voor de Havo, dan ben je er eveneens van verzekerd dat je daar mag blijven, ook al blijf je er bijna in.
BeantwoordenVerwijderenDus pieker ik nog een tijdje door. Zwalkend tussen moederlijke intuïtie, die angstvallig stil is, en intellect dat niet van ophouden weet. Ik verwacht dat binnenkort de een de ander wel de das omdoet, en mij de uitslag geeft.
Tot die tijd wacht ik gewoon rustig af.
Nicole