Werken aan jezelf

Ik geloof in je verantwoordelijkheid nemen, en jezelf met al je goede en slechte eigenschappen onder ogen zien. Maar soms word ik daar wel eens moe van. Soms heb ik zin om gewoon lekker anderen overal de schuld van te geven. Gewoon lekker kort door de bocht, oordelen, beoordelen en veroordelen.

Maar als er iets is dat het moederschap me geleerd heeft, dan is het wel nederigheid. Wat je de ene dag in een ander veroordeelt, zou je zomaar de volgende dag zelf kunnen overkomen. Sterker nog, volgens mij vergroot het zelfs de kans dat het jou overkomt. Dus als je op maandag neerbuigend kijkt naar het tableau "Moeder met krijsend kind in supermarkt", dan kun je verwachten dat het dinsdag jouw beurt is. Dat is de Wet van het Moederschap. Daarom heb ik al mijn stenen verkocht voor een zacht prijsje aan 'hen die zonder zonden zijn' op eBay.

Niettemin, het goede nieuws van het uitgangspunt dat het allemaal aan jezelf ligt, is dat je er iets aan kunt doen! Dus hamer, bijtel, schaaf en hak ik aan mezelf als een moderne Michelango, en probeer het kunstwerk dat ergens toch verborgen moet zitten eruit te beeldhouwen. Maar ik sla mezelf op mijn vingers, schaaf mezelf venijnig en mijn bijtel schiet uit.

Daarom heb ik besloten aan Floris te gaan werken.

Dan hoeven we geen van beiden meer aan onszelf te werken.
Wat zullen wij gelukkig worden.