Oh nee, wacht.
Hier heb ik toch nog wat: een klap.
Die kun je nog van me krijgen.
Opgebrand
20-01-2007
Ik heb niets meer te geven. Het is helemaal Op.
Oh nee, wacht.
Hier heb ik toch nog wat: een klap.
Die kun je nog van me krijgen.
Oh nee, wacht.
Hier heb ik toch nog wat: een klap.
Die kun je nog van me krijgen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole, dat klinkt niet best.
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Tineke
Hoi Nicole, is het serieus? Toch geen cynisch grapje met die foto?
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat ze nu eens voor jou zorgen! Sterkte. Saskia
Hee, Nicole, wel goed voor jezelf zorgen hoor!
BeantwoordenVerwijderenZijn de hulptroepen al ingeschakeld. Is 112 al gebeld?
Heel veel sterkte!
Ingrid.
Ik ben niet officieel als 'opgebrand' gediagnosticeerd, maar voel wel erg veel affiniteit met de lucifer. Soms is het moederlijk arsenaal aan zorg en aandacht even helemaal leeg. En dat is het gevoel dat ik heb. Gelukkig vullen moederlijke arsenalen zich meestal vanzelf weer op.
BeantwoordenVerwijderenOm dit proces te bevorderen ben ik gaan hardlopen met mijn tranentrekkende country and western muziek. En terwijl mijn tranen zich met mijn zweet vermengden, wist ik niet of ik nou huilde om de oma die door de gaten in de hemelvloer naar beneden keek, of van mijn eigen hopeloosheid. Zo rende ik de zonsondergang tegemoet.
En het is vreemd, maar het is moeilijk neerslachtig te blijven als je de zonsondergang tegemoet rent!
En vanavond kijk ik Supernanny om me weer moed te geven voor een nieuwe week opvoeden.
Zo vult mijn moederlijk arsenaal zich langzaam maar zeker weer aan.
Dank voor jullie lieve reacties!
Ik voel me precies als jij. Al maanden. Met ups en downs natuurlijk, het is niet altijd als dat lucifersje. Maar de downs nemen steeds vaker de overhand. Ik zit me vaak ook suf te genieten met de kinderen in de speeltuin, hoor. Maar eerlijk gezegd is dat ook al weer een tijdje geleden....
BeantwoordenVerwijderenNu heb ik op 31 december van de daken geschreeuwd dat ik in het nieuwe jaar weer voor MIJ ga zorgen in plaats van "voor iedereen behalve mij". En wat denk je?: krijg ik vorige week het aanbod voor een ontzettend leuke baan voor twee dagen per week! Exact de dagen waarop ik ook niks anders bijzonders (overblijfmoeder, knutselmoeder, luizenmoeder, taxi spelen voor sporten en klupjes en ga zo maar door) moet doen. Sterker nog, het zijn precies de dagen waarop buurvrouwen mij altijd opzadelen met noodopvang voor hun kinderen!!
Ik heb altijd gezegd dat ik graag weer aan het werk zou willen als alle drie de kinderen op school zitten, maar mijn jongste gaat pas volgend jaar. Maar deze kans..... ik ga m pakken! Mijn moeder wil graag komen oppassen en de kinderen willen graag dat oma hun opgebrande moeder komt vervangen.
Dus vanaf morgenochtend ben ik een "werkende moeder". Nee, sorry, vanaf morgen ben ik een uitrustende moeder op haar werk. Want een werkende moeder ben ik al jaren.
Maar weet je, het voelt als falen. Ik heb me altijd zo goed gevoeld bij het feit dat ik niet hoefde te werken en zelf voor de kinderen kon zorgen. En nu heb ik het gevoel alsof ik de marathon loop en twee honderd meter voor de finish afhaak. Loser!
Die jaren dat ik thuis was, waren het driedubbelendwars waard, en ik zou zo weer die keuze maken, maar ik merk dat de volgende fase eraan zit te komen. Ik vind het eng, ik ben zenuwachtig, ik krijg twijfels, maar ik ga toch!!!
Nu nog een setje kleding uit de kast toveren waar geen snotvlekken op zitten.
Natascha
Dag Natascha,
BeantwoordenVerwijderenJe kent me niet, maar: Heel erg gefeliciteerd met je nieuwe baan!!!
Geniet ervan!!!
Groetjes, Keeke.
Oja, en Nicole,
BeantwoordenVerwijderenHoop dat je langzaam meer kracht krijgt. Het valt soms ook niet mee.
Ik vond je stukje wel heel grappig trouwens. Ware het niet dat het ergens wel schrijnend is, maar leuk geschreven en herkenbaar.
Groetjes, Keeke.
Hoi Nicole,
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar. Ik, ook moeder van 5 waarvan de oudste bijna 10 en de jongste bijna 3, zit er ook helemaal doorheen. Heb het helemaal gehad. Zoals je het zo mooi verwoordt; het moederlijk arsenaal is helemaal op!!