Het laatste woord

09-12-2006
Soms matigt Floris zich aan mij te vertellen hoe ik het huishouden het beste kan aanpakken. Dan voel ik mijn adrenalinepeil tot ongekende hoogten stijgen, en de stoom komt bijkans uit mijn oren. Want is het niet kwalijk genoeg dat het huishouden tot mijn takenpakket behoort, zonder dat iemand die daar dus van verschoond blijft, mij vertelt hoe ik dat het beste kan doen? Volgens Floris blijkbaar niet.

En dus vertelde hij mij op een zonnige zaterdagmorgen hoeveel efficienter, praktischer en schoner het zou zijn als ik na iedere maaltijd het fornuis zou schoonmaken. "En", zo voegde hij er op zelfgenoegzame toon aan toe, "dat deed ik ook toen jij een week in Londen was." Ik telde tot 10, en toen telde ik voor de zekerheid ook nog tot 20, waarop ik hem vriendelijk vroeg, of hij tijdens die week de was had gedaan."
"Nee", sputterde Floris en vervolgde op verwijtende toon: "Maar die had jij helemaal weggewerkt!"
"JUIST!", schreeuwde ik triomfantelijk. "Dus ik heb geen tijd om elke dag het fornuis te poetsen, want ik doe ook alle andere huishoudelijke taken!!!"

Floris was even stil, maar herstelde zich snel en zei: "Dat vind ik niet leuk van je, Nicole! Ik zei alleen maar hoe ik het heb aangepakt. Je moet je niet zo aangevallen voelen! En nu wil ik het er niet meer over hebben!"
Dat laatste was ik met hem eens, maar niet voordat ik het laatste woord had gehad, dus antwoordde ik: "Dat is prima, maar laten we wel even vaststellen dat ik dus veel meer werk doe, en daardoor dus geen tijd heb voor dat stomme fornuis! En nu wil ik het er niet meer over hebben!"
In plaats van zijn mond te houden meende Floris mij opnieuw van repliek te moeten dienen: "Je moet je niet zo aangevallen voelen! Ik zeg je gewoon hoe ik het heb aangepakt, en nu wil ik het er niet meer over hebben!"

Nu had ik nog niet het laatste woord, dus ik zei "En nu is het laatste woord hier over gezegd! Want jij wilt gewoon het laatste woord hebben, en ik ook. Dus nu is dit het laatste woord!!" Toen moest Floris gelukkig Ot naar zwemles brengen, maar voordat hij wegging zei hij nog snel: "En jij moet je niet zo snel aangevallen voelen!", en toen rende hij snel weg.

Maar hier heb ik het laatste woord! Dus Floris: "Je moet mij niet adviseren over het huishouden, dat ik overigens op uitmuntende wijze regel. Menig partner zou zich in de handen knijpen met, weliswaar niet zo'n lieve vrouw, dan wel zo'n goed georganiseerde vrouw. En dit is mijn laatste woord over de kwestie.

Want ik heb het laatste woord!

5 opmerkingen

  1. Anoniem4:36 p.m.

    Hahaha, nu heb ik de slappe lach. Geweldig herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem7:35 p.m.

    Ha ha ha ha,

    Dat dacht je maar.....

    Floris



    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem9:02 p.m.

    ..................zucht

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem9:03 p.m.

    Wordt het niet eens tijd dat je weer een apoeltaart gaat maken met walnoten...en dan het fornuis en oven schoonmaakt?

    Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anoniem9:07 p.m.

    appeltaart, bedoel ik.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.