Soms vind ik het wel eens lastig dat je als moeder zo weinig feedback krijgt over je functioneren. En als je al feedback krijgt, is die meestal van het zorgelijke soort. Zuchtend merkte ik dit een keer op tegen aan een collega-moeder, die kind en baan combineert. Fijntjes zei ze: "Maar het gaat toch ook niet om de erkenning, maar om je kinderen!" En ook mijn moeder wees me erop dat je als moeder vooral geen applaus moet verwachten.
En dat kan ik billijken.
Maar dan wil ik ook graag verschoond blijven van de 'trappen na'. Over luie moeders die hun opleiding en carriere verkwanselen, geen bijdrage leveren aan de maatschappij, en nodig 'echt' aan het werk moeten.
Dat vind ik niet meer dan billijk.
Maar als het moederschap billijk was, was het vast niet de grootste kans op armoede op latere leeftijd! Het is dan ook maar goed dat het moederschap haar eigen beloningen kent, die niet in geld zijn uit te drukken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
JAAAA, kan jij ook zo ontzettend boos worden om die "trappen na"?! Ik doe het nooit, maar eigenlijk wil ik altijd hele lange boze brieven sturen na het lezen van zo'n interview (hebben wij toch alle tijd voor, ahum). Maar ach, dan geef je die types ook weer meteen voer voor een volgende trap na. Dus.... ik tel keer op keer tot tien (kan ik al....) en denk dan alleen maar: LAAT NOU MAAR, ZE WETEN NIET BETER!!!! We laten ons toch zeker niet kisten!?!?!
BeantwoordenVerwijderenNatascha
Moeders die thuis blijven en de kinderen groot brengen zijn enorm belangrijk voor de samenleving. Zij zorgen ervoor dat er nog een samenleving gaat zijn.
BeantwoordenVerwijderenKeep up the good work.
(Hopelijk heb ik hierdoor niet de torn op de hals gehaald van moeders die kinderen en werken combineren of van de vrouwen die zoals ik momenteel verkiezen kindloos te zijn door de liefde voor hun eigen werk).
Vandaag kreeg ik een bericht over een ex-collegaatje die was overleden op 42 jarige leeftijd, klein zoontje achter latend. Ja wat heb je dan nog aan je carriere. Werken is meestal noodzakelijk en kan veel voldoening geven maar het opvoeden van je kinderen is minstens (zo niet belangrijker). Dit heeft met pure liefde te maken het andere alleen met geld. En waar kijk je nou op terug op het einde van je leven, wat voor carriere je hebt gemaakt of hoeveel liefde je hebt gevoeld en hebt gegeven aan je dierbaren??
BeantwoordenVerwijderenFijne feestdagen,
Dorothea