Ik liep een beetje door de stad toen ik ze zag, blinkend en glinsterend in de zon: Gouden Schoenen. En ik voelde hoe ik gewoon geen minuut langer zonder Gouden Schoenen kon. Bovendien waren mijn huidge schoenen al 6 jaar oud, en zo afgedragen dat het net pantoffels waren. Ik bedoel maar, dan mag je toch wel eens nieuwe kopen?
Dus nu dans ik door het leven, net als het meisjes met de rode schoentjes, op mijn gouden schoentjes. Want weliswaar is niet alles goud dat er blinkt, maar mijn schoenen wel!
Maar ik heb mezelf er al een paar keer op betrapt dat ik 'Diggi-Loo Diggi-Ley' zong...
Heerlijk! wat kun je daar ineens vrolijk van worden.. diggy-loo diggy-lee and an beautiful day :))
BeantwoordenVerwijderen