Ramptoeristje

Vannacht werd ik gewekt door braakgeluiden uit Ots kamer, gevolgd door het geluid van rennende kindervoetjes. En daar verscheen Ot in de deuropening: triomfantelijk en met stralend gezicht kondigde hij aan: "Ik heb gekotst! Nu hoef ik morgen niet naar school, ha! En als we naar opa en oma zouden gaan, dan moesten we afbellen, ha?" (Ot praat nogal bekakt, en zegt i.p.v. he, ha.)

Ot is dol op sensatie. Hij is een ramptoerist in pocketformaat. En het maakt hem niet uit wie het slachtoffer is, hij of iemand anders. Waar mijzelf al gauw de tranen van ellende in de ogen schieten als ik moet overgeven, is voor Ot een flinke kotspartij over bed, vloer en gang, Vet Kicken.

Als er iemand valt is Ot als eerste ter plaatse, en hoe meer bloed hoe beter. Met nauw verholen opwinding staat hij erbij en kijkt er naar. Dan wiebelt hij met zijn wenkbrauwen op en neer en vertelt enthousiast wat er gebeurde.

Ik ben erg benieuwd wat Ot later voor beroep gaat uitoefenen. Zelf zie ik een grote toekomst voor hem als Professioneel Ramptoerist.