Herfstpracht en Huishoudelijke beslommeringen

Nu de natuur zich eindelijk in haar herfsttooi begint te hullen, vond ik het tijd om dit ook met onze woonkamer te doen. Liefde voor de natuur en de seizoenswisselingen staan namelijk hoog in mijn moederlijk vaandel. Dus verving ik alle wufte zomergordijnen met herfstige grand foulards, en zonnige kussenhoezen met herfstkleurige. Het enige dat nog ontbrak was een behaaglijk warm vloerkleed. Dus wrong ik mij de zolder op, waar ik vorig jaar het vloerkleed had opgeborgen. Leek het maar zo, of hadden de brandvlekken en overige smetten zich vermeerdert in het zomerseizoen? Het was moeilijk te zien door alle stof wat eruit opstoof, mij verblindde, deed struikelen en bijna tot een vroege dood bracht.

Ik kuchte mij een weg naar de computer en typete bij Google: "Hoe maak ik een vloerkleed schoon?". Wie heeft er een Oma nodig als je Google hebt! Uit alle tips haalde ik de goedkoopste: Meng gelijke delen keukenzout en maizena. Strooi dit mengsel uit op je kleed, laat het een nacht intrekken, en stofzuig het kleed de volgende dag. Je kleed is weer helemaal fris!

Enthousiast bepoeierde ik ons kleed en legde het vervolgens buiten, want frisse lucht heeft nog nooit iemand geschaad. Ik ging mijn gangetje, toen ik me plotseling iets herinnerde over zuiveringszout en mineraalwater met koolzuur. Meng die twee bij elkaar en je krijgt letterlijk een bruisend geheel. Ik besloot de maizena en zuiveringszout een handje te helpen door er wat spa-rood over heen te sprenkelen. In gedachten zag ik alle vuil geschrokken het kleed uitbruisen. Maar ik weet niet of het door de maizena kwam, maar het bruiste helemaal niet; wel ontstond er een dikke witte pap. Schichtig keek ik om me heen, of iemand me gezien had, en ontvluchtte toen snel de plaats van het delict.

Maar dankzij de zon droogde de witte pap snel op tot ordinaire witte vlekken, en ik haalde opgelucht adem. Ik besloot dat het tijd was de vruchten te plukken van mijn arbeid en het kleed even schoon te zuigen. Maar voordat ik dat deed, besloot ik het eerst toch maar een beetje uit te kloppen. Met een oud tennisracket klopte ik dat het een lieve lust was, en veelbelovend vlogen de stofwolken me om de oren. Niettemin, eigenlijk begon het kleed me toch een beetje tegen te staan. Ik bedoel maar, hoe hygienisch is het om zo'n stoffig en bevlekt kleed in je woonkamer te leggen? Het kan nooit goed zijn om al dat stof in te ademen. En wat te denken van de huismijt? Dit kleed moest wel een huismijt el dorado zijn. Ik haalde Floris erbij, en vroeg hem naar zijn mening. Die wierp 1 blik op ons beduimelde kleed, waar nu naast brandvlekken ook grote witte vlekken prijkten en zei: "Doe maar naar de kringloop!".

Blij sprong ik op de fiets en sjeesde naar de Xenos, waar ze kleden verkopen voor 29 euro, die je in de wasmachine kunt doen. Dus nu hebben we een huis in herfsttooi, met grand foulards als gordijnen, en een dik grand foulard als kleed. Want wat kun je verwachten voor maar 29 euro. En ik heb pas 2 keer bijna mijn been gebroken omdat het wegglibberde onder mijn voeten.

Nu zijn de natuur en ons huis in harmonie, gehuld in de tinten van de herfst. Ik vraag me alleen wel af of de natuur het ook zo'n klus vindt.