Het verschil tussen Floris en mij is dat Floris veel liever is. Als je aan Floris vraagt of je een stuk van zijn taart mag, dan geeft hij die grif. En als Floris een zak chips verdeelt, dan krijgt ieder evenveel. Ik daarentegen, geef mezelf graag het meeste.
Het is allemaal de schuld van Bassie en Adriaan. Toen ik als kind Bassie en Adriaan keek, maakte Bassie's uitdrukking "Alles is voor Bassie!" grote indruk op mij, en ik mag wel zeggen, dat ik deze, w.b. voedselinname, graag naleef. Maar ook de scene waarin Bert en Ernie een stuk appeltaart verdelen, en Ernie de grootste pakt heeft zijn sporen nagelaten. Want als Ernie de grootste pakt, wijst Bert hem terecht, dat dit niet netjes is. Waarop Ernie vraagt, welke Bert dan zou hebben gekozen. Bert zou politiek correct de kleinste kiezen, waarop Ernie zegt: "Die heb je toch ook! GggGgggGgggGggggGggg!" Kinderprogramma's, ze maken meer kapot dan je denkt. Altru-isme bijvoorbeeld.
Dus toen slechte eter, Piet, vandaag plotseling wel bereid bleek vissticks te eten, was het Floris die onmiddelijk de zijne gul afstond. Vanaf de andere kant van de tafel complimenteerde ik hem met zijn generositeit, terwijl ik genoot van de mijne. Maar toen opperde Floris dat ook ik een visstick aan Piet zou afstaan. Ik wist niet zeker of ik hem goed verstond, maar voor de zekerheid schrokte ik mijn visstick snel op.
Wat dat betreft ben ik een 'slechte' moeder.
Maar ik ben wel een goede eter.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Geen opmerkingen
Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!
Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!