Stel je voor dat je de hele dag optrekt met een Koeterwaal. En die Koeterwaal wijkt nooit van je zijde, en praat onafgebroken Koeterwaals tegen je. En die Koeterwaal verwacht voortdurend een antwoord op zijn Koeterwaals, ook al begrijp je er niks van. Dat kost energie. Veel energie.
En die Koeterwaal vindt je erg lief. En daarom wil die Koeterwaal je steeds 'knufferen'. En dat doet hij dan ook veelvuldig, waarbij hij dan steevast met zijn hoofd tegen je kin stoot, en aldus je tanden op elkaar klepperen. Of hij zet zijn voet in zijn maag, om je liefdevol een kopstoot te geven.
En stel je voor dat die Koeterwaal doet alsof jij Koeterwaals praat.
Koeterwaal: "Gaan we met de buggy?"
Jij: "Nee, we gaan met de fiets."
Koeterwaal: "Gaan we met de buggy?"
Jij: "Nee, we gaan met de fiets."
Koeteraald:"Gaan we met de buggy dan?"
Toch vind je die Koeterwaal lief. Heel lief.
Maar soms word je er wel eens Koeterwaals van.
ewieto shieoseg dskweiohjshsg!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Ik vind koeterwaaltjes geweldig,ik vind ze lief, ik kan ze wel opeten, ik kan er geen genoeg van krijgen, en mis koeterwaaltjes als ze savonds slapen, ik vind madammetjes van 9 moeilijk, ik kan geen koeterwaals meer praten want dat verstaan ze niet meer, dat is ook niet cool, maar soms krijg ik stiekum als niemand kijkt nog wel een een koeterwaals knuffeltje, welliswaar zonder kopstoot want dat doen madammetjes niet meer. Ik wou dat een koeterwaal een stopknopje had dat het niet groter wijzer of bijdehandter word dan koeterwaal,..maar dat kan niet,...ergens zit een stemmetje dat ik maar koeterwaaljuf moet worden ofzo dan heb ik er heel veel waar ik mee kan kopstoten:-))
BeantwoordenVerwijderenik krijg hier al rare blikken omdat ik luidop zit te lachen met je logje. Ik heb ook zo een koeterwaaltje en snap het volledig! Ik ga op de duur gewoon met de buggy om van het gezaag af te zijn :)
BeantwoordenVerwijderenHa Nicole,
BeantwoordenVerwijderenDie-van-jou is precies even oud als die-van-mij, ik genoot weer van je tekst. Hééél lief, steeds knuffels, snotkusjes en "Mama, ik vind jou lief" maar hihi, dat onduidelijk gebabbel soms (en vaak nét als ik een druk kruispunt moet oversteken "Nééhéé, NIET ...., xxxx zei ik toch? Mama? Mammie? Mam? ) Ik betrap me erop soms net zo te reageren als wanneer ik m'n moeder aan de telefoon heb met een nonstopkwetterrelaas: "Ja. Inderdaad. Aha. Hm. Natuurlijk. Oh?"