Jezelf laten zien

Het is het eind van de maand, de tijd van boodschappen doen met het risico dat de betaling geweigerd wordt, vanwege onvoldoende saldo. Toch waande ik me veilig, vanmorgen in de Lidl. Maar na een veelbelovend gesnor van de rollende kassabon, kwam die plotseling tot stilstand en verscheen het onheilspellende bericht: Onvoldoende Saldo.

Nou heb ik vaker met dit bijltje gehakt, dus pakte ik nonchalant mijn eigen bankpas in de hoop dat daar nog wel voldoende op zou staan. Maar ik kreeg het wel een beetje warm, en ik voelde de haren in mijn nek prikken. En inderdaad: opnieuw werd de betaling geweigerd. "Meid", zei ik tegen mezelf "Hoe genant is dit?!".

Maar toen herinnerde ik me de feedback over mijn houding op mijn opleiding tot counselor. Ik moet mezelf meer laten zien en zelfverzekerder zijn. Hier lag nou een uitgelezen kans eens uitgebreid in the picture te staan. Toegegeven, je kunt je afvragen of the picture van armoedzaaier de meest gewenste is, maar ik was zeker in the picture bij de lange rij die zich achter mij vormde. Dus duwde ik mijn boezem naar voren, trok mijn schouders naar achteren, stak mijn neus in de lucht, alsof ik iets kwalijks rook en zei op ferme toon: "Ik ga het thuis wel even regelen, en dan kom ik zoo terug."

Zoals Johan Kruyf al zei: Elk voordeel hep z'n nadeel. Je staat voor schut in de supermarkt, maar je kunt wel aan je uitdaging, jezelf durven laten zien, werken.

Niettemin, voorlopig zie je mij niet meer in de Lidl.