Tuitjenhorn The Experience

We zijn weer thuis van onze week vakantie op camping De Bongerd in Tuitjenhorn. En het moet gezegd, het was een geslaagde vakantie. Sterker nog, het was de eerste vakantie in mijn 36-jarig leven, waarin niet voortdurend de wens om naar huis te gaan in mij sluimerde. De omgeving was prachtig en de camping kindvriendelijk. Toch drong zich halverwege de week de vraag aan mij op of Kindvriendelijk hetzelfde is als Oudervriendelijk.

Want hoewel het recreatieteam en het zwembad zorgden voor vermaak voor de kinderen, waren Floris en ik vooral faciliterend bezig. D.w.z. wij hielden om de beurt de wacht over de kinderen. Want hoewel Maartje, Jan en Teuntje de trotse bezitters zijn van diploma A, ontbreekt het Ot en Piet zelfs nog aan diploma Eend. Het diploma Eend is ingevoerd om de lange weg naar diploma A op te leuken, en kan verdiend worden door ettelijke keren met Brede Lach naar zwemles te komen. We verwachten dat Ot over een half jaar aan het eind van de tweejarige wachtlijst staat en mag beginnen met de lessen.

Aangezien Maartje, Jan en Teuntje dagelijks zo'n 20 keer op en neer naar het zwembad gingen, leidde dat elke keer tot een zeurende Ot, die ook wilde zwemmen. Dan hees ofwel Floris of ik mij zuchtend in ons zwemgoed om plaats te nemen aan de rand van het zwembad. Eenmaal daar deed zich het volgende conflict voor: Ot vond het Spetter en Spat bad Saai, en Piet het diepere zwembad Eng. De enige oplossing was om dan zelf ook maar te water te gaan en de faciliterende bezigheden vanuit het ijskoude water voort te zetten. Zo brachten we uren door in het water, met angstvallig gestrekt armen, om Piet te kunnen vangen mocht hij er per ongeluk invallen, en met ogen in het achterhoofd om Ot in de gaten te houden.

Na vijf dagen faciliteren zat ik er op woensdagmorgen zoals dat heet 'helemaal doorheen'. En toen Floris en ik op de wekker keken en elkaar verheugd feliciteerden dat het al 9 uur in de ochtend was, barstte ik in tranen uit bij het vooruitzicht op weer een dag faciliteren. Grootmoedig bood Floris mij toen aan om dan maar even Helemaal Alleen naar Schagen te gaan, om bij te komen. En toen ik het pad naar de auto afliep ontsnapte mij een snik van opluchting. Daar liep ik voor het eerst in weken, helemaal alleen. Ik knapte er helemaal van op.'s Middags kreeg ook Floris vrijaf van het faciliteren, en vertrok op zijn beurt voor een paar uur naar Schagen.

Maar als we nog een keer op vakantie gaan, dan zoeken we een camping die behalve Kindervriendelijk ook Oudervriendelijk is. D.w.z. waar je als ouders je kinderen zo nu en dan kunt afgeven aan professionals, zodat je ook wat tijd voor jezelf en elkaar hebt.

Want Thuisblijfmoeder zijn is allemaal goed en wel, maar niet fulltime als je op vakantie bent.