Als Workshopaholic schrijf ik mij graag en veel in voor workshops. Daarbij vormen logistieke belemmeringen een strak keurslijf, waarbinnen ik moet manoeuvreren. Sommige workshops lijken mij dermate nuttig en interessant dat ik het Grote Geschut inzet om ze te kunnen bezoeken, namelijk Opa en Oma.
Veel hedendaagse opa's en oma's hebben volle agenda's, en wat betreft kinderen en opvoeding, diverse t-shirts met "Been there, done that, got the t-shirt". Ze moeten dus zeer zuinig worden ingezet. Maar voor de workshop Familie-opstellingen besloot ik een beroep op ze te doen. Terwijl opa en oma achterbleven met 5 kinderen en een A4-tje met de dagindeling, reisde ik af naar Utrecht-Overvecht. Niet alleen reisde ik naar een workshop, ik reisde ook naar een andere wereld. De wereld van de forenzen. Met bekertjes koffie in de hand en nonchalant lezend in Spits of Metro.
Bij familieopstellingen stelt iemand een vraag over zijn leven, en kiest vervolgens 'representanten' om de betrokken personen te verbeelden. Dat leidt tot verrassende en soms ook emotionele taferelen. En hoewel ik enigszins gebukt ga onder een "Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg attitude", kan ik niet ontkennen dat er inderdaad dingen 'gebeurden'. Maar toen de trainer ook een dierenopstelling wilde doen, voelde ik mezelf afhaken. Ik houd niet dieren, en ben opgevoed met katten die 'zichzelf opbergen', oftewel rustig afnokken om dood te gaan, en met katten die naar Beekman of Zandman gingen. Ik was dan ook 'not amused' toen juist ik een Kat moest representeren. Maar tot mijn verwondering was het helemaal niet moeilijk, en ging het eigenlijk vanzelf. En hoewel ik nog steeds niet dol ben op katten, bekijk ik ze toch iets milder. En als er ooit een Minoes 2 komt, ga ik auditie doen!
Nog met de gedachten bij de workshop, werd ik aan het eind van de dag overvallen door de drukte van mijn gezin. Kinderen vlogen op mij af, vertelden mij van alles, terwijl ik in gedachten nog mijlenver weg was. Het lijkt me dan ook niet makkelijk om als moeder-met-baan aan het eind van dag om te schakelen naar de kinderen, en dan bovendien ook nog Leuk te zijn. Maar wellicht baart oefening daarbij kunst.
Of een workshop.
Interessant en ook best moedig, vind ik om mee te doen aan zoiets!
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Janine
Ik zou behalve je 'grappige' relaas ook wel meer over je persoonlijke ervaring willen lezen. Het gaat nou net nergens over.. jammer! met groet, Winny
BeantwoordenVerwijderenLeuke blog! Het leest weer lekker weg, heb je wel het gevoel had dat de opstelling je iets gebracht heeft? Een inzicht dat je daarvoor niet had? Of een stukje rust? Ik zou het graag willen horen van je!
BeantwoordenVerwijderenGa zo door met bloggen!
Groeten Adriana
Het bracht wellicht wel een stukje rust.
BeantwoordenVerwijderen