Aquajoggen

Nu de dagen langer zijn, en het leven van de kinderen zich steeds meer buiten afspeelt, kan ik mijn avondritueel niet langer handhaven. Bedtijden worden opgeschort ten gunste van Buitenspelen. Zo kon het gebeuren dat Floris maandagavond thuiskwam, en in plaats van serene rust, krijsende kinderen vond.

Met een andere volwassene in beeld, bedacht ik me plotseling dat ik wel even kon gaan Aquajoggen. Gewoon, eens even iets heel anders. Ik had net een zak paprikachips naar binnen geschrokt, en had wel zin in wat beweging. Toevallig was er een les om 19.15; ik besloot dat het 'zo moest zijn', en verliet met gezwinde spoed de krijsende kinderen en Floris.

In het zwembad snoerde ik een 'wetbelt' om mijn lichaam en ging te water. Op instrucies van de badjuf moesten we rennen door het water. Ik rende als een wilde, maar het water zat wel erg in de weg. Niettemin was ik, ondanks mijn gebrek aan aquajoggingervaring, voor de verandering niet de slechtste van de klas! Ik zou zelfs willen beweren dat ik iedereen er uit rende.

Tot de les was afgelopen, en iedereen naar de kleedkamers rende. Met houten beentjes strompelde ik er als allerlaatste achter aan.

Sterke sport, dat aquajoggen.