Schoolarts

Maartje moest naar de schoolarts; voor een soort van APK keuring. Afgezien van het snerttijdstip, 14 uur, had ik er wel zin in. Een algehele check-up kan immers nooit kwaad. Een vriendelijke dame woog en mat, en stelde Maartje allerlei vragen over haar functioneren.

Maartje gaf niet meer informatie prijs dan strikt noodzakelijk, en illustreerde zo het moeizame effect van zogenaamde Gesloten Vragen.
Vriendelijke dame: "Sport je?"
Maartje: "Ja."
Vriendelijke dame: "Heb je het naar je zin op school?"
Maartje: "Ja."
Vriendelijke dame:"Gaat het goed op school?"
Maartje: "Ja."

Na dit staccato gesprek probeerde de vriendelijke dame in Maartjes dossier te bladeren, maar er was maar 1 blad. Enigszins onthutst keek ze ons aan: "Er is helemaal niets aan de hand?! En vijf jaar geleden ook al niet!" Toen zag ze ons kindertal en boog hoopvol naar me toe: "Zijn al die vijf kinderen van dezelfde man?". "Ja", moest ik bekennen. Gelaten zakte ze terug in haar stoel, sloeg het eenbladige dossier dicht en wenste ons een goede dag verder.

Maartje is goedgekeurd, maar we zijn geloof ik wel een beetje saai.