Moederdag

Toen ik Piet van peuterspeelzaal haalde was de juf druk bezig alle ramen met gekleurd papier af te plakken. Zo werd de peuterspeelzaal behalve aan het daglicht, ook aan de zgn. nieuwsgierige ogen van De Moeders onttrokken. Ja, het is weer bijna Moederdag, en dus heerst er veel geheimzinnigheid. Want o-o-o die moeders toch! Ze zijn toch zooo nieuwsgierig naar het zelfgemaakte cadeautje!

Toen ik met Piet wilde vertrekken werd ik staande gehouden door een stagiere die me vroeg of ik even wou wachten: dan pakte ze 'Het' snel in en kon ik het meteen meenemen. Ik mompelde "Geeft niets. Dat komt later wel een keer." De stagiere keek me gedesillusioneerd aan.

Inderdaad, wat ben ik voor een moeder die niet dolblij is met een zelfgemaakt cadeau van haar peuter?! Ik ben die moeder die zegt "Oeoeoeh! Aaaah! Prachtig! Leg het daar maar neer." Dan slingert het cadeau een tijdje rond op het aanrecht, en bij hoge kunstwaardigheid zelfs aan de speciale kunst-waslijn in de speelhoek. Na een respectvolle periode sluis ik het dan tersluiks door naar het oud papier.

Het is niet dat ik het idee niet waardeer, maar de waarheid is, dat ik het hele jaar al ruimschoots voorzien wordt van wanstaltige knutselwerkjes. Wat dat betreft is het bij ons thuis altijd Quantity Time. Als ik alle knutselwerkjes zou bewaren, dan puilden we ons huis uit.

Een Leuke Moeder selecteert zorgvuldig de beste werkjes, plakt die in een map, zet er een datum op, de leeftijd van haar kind en eventueel de ontwikkelingsfase. Zo kan het kind later genieten van een ontwikkelingspsychologisch overzicht van zijn groei. Ooit ben ik zo wel begonnen, maar na een paar uur vond steeds meer materiaal direct de weg naar het oud papier. Het is de Inflatie Van De Knutselwerkjes.

Als ze mij een echt plezier willen doen op Moederdag dan geven ze me een portie rust, een portie waardering, een paar armpjes om mijn nek en een grotere oud-papier-bak.