En ik zei nog zo: "Geen Fratsen!"

Over twee weken gaat Jan op schooreisje, naar Kernwasser Wunderland. Jawel, het Buitenland. En dat betekent dat ik een kopie van mijn paspoort in moet leveren, met Jan erop. Maar er is een probleem: door een combinatie van gebrek aan reislust en geld, staat Jan op geen van onze paspoorten. We gaan immers toch nooit een grens over. Letterlijk dan. Figuurlijk overschrijden we voortdurend grenzen, maar dat is weer een ander verhaal.

Deze paspoortaffaire betekent dat ik met spoed naar het gemeentehuis moet om Jan bij te laten schrijven op mijn paspoort. Daarvoor moet ik Jan van school thuis houden, want hij moet mee als bewijsmateriaal. Bovendien moet ik een geldig identiteitsbewijs van Floris tonen en een brief waarin Floris zijn toestemming geeft. En dan dient zich probleem no. 2 aan: Floris' paspoort is verlopen. Al enige jaren. Door een combinatie van laksheid en laksheid. En dat betekent weer dat Floris met spoed naar het gemeentehuis moet. En dan dienst zich probleem no. 3 aan: het gemeentehuis is open van 9 tot 15. Niet echt handige tijden voor iemand die in Amsterdam werkt.

Na spoedoverleg met het gemeentehuis, nemen ze genoegen met een formulier waarop Floris zijn toestemming geeft dat Jan op mijn paspoort wordt bijgeschreven, een kopie van zijn ongeldige paspoort en natuurlijk Jan. En dan moet ik ook nog even pasfoto's van Jan laten maken voor het paspoort.

Daar gaat weer een kostbare ochtend van mijn studietijd.

Door Fratsen.