Blikken

Vandaag vieren we Ots verjaardag. Dinsdag wordt hij pas echt 5, maar om Gasten te waarborgen, vieren we het al op zondag.

En terwijl ik door het huis ren om op z'n minst de illusie te wekken dat ons huis tip-top verzorgd is zit Floris in een stoel te lezen. Zo nu en dan werp ik hem een verstoorde blik toe, en vraag me af of hij dan niet ziet dat ik me een slag in de rondte werk. Ik spuit een geurtje in de wc, haal de wc-borstel er door, en ruim de berg lege toiletrolletjes op. Ik hang een nieuwe rol op, en ook een schone handdoek. Alle jassen gaan op de kapstok, en ik veeg snel de stoep. Zo nu en dan besteed ik een taak aan Floris uit, die dan verstoord wordt uitgevoerd.

Uit zijn blik spreekt de vraag "Zie je dan niet dat ik zit te lezen?!". En uit mijn blik spreekt de vraag "Zie je dan niet dat dit niet het moment is om een boek te lezen?". Zo blikken we elkaar zwijgend aan.

Als blikken konden doden dan bleef ons huis een bende en het boek ongelezen.