Moederinstinct

Moederinstinct, het klinkt prachtig. Is er iets mooiers dan de interne radar van een moeder die precies weet hoe het met haar kind gaat en waar hij of zij veilig naar toe kan gaan? Maar wat als je Moederinstinct permanent op Alarm staat?

Als ik naar mijn gevoel zou luisteren, dan vrees ik dat mijn kinderen nergens meer zouden komen. Ze zouden voortdurend van school wisselen en enkel nog de straat op mogen met electronische armbanden die hun exacte locatie doorgeven.

Als de kinderen naar de buurtsuper willen, dan fluistert mijn Moederinstinct "Is dat wel veilig? Wat als ze onder een auto komen? Of erger nog: wat als er Enge Mensen rondlopen?". En de superstrenge Peuterspeelzaal, zou dat geen kwaad kunnen voor Piet? En het speeltuintje om de hoek, is dat wel veilig? Wie weet hoeveel Enge Mensen daar rondsluipen? Is dat Moederinstinct of Irrationele Angst, en hoe weet ik het verschil???

Om mijn kinderen een leven te geven, luister ik meer naar mijn Verstand dan naar mijn Moederinstinct. Wanneer mijn Moederinstinct op alarm staat dan lepelt mijn verstand streng de harde cijfers op, en rekent mij voor hoe klein de kans is dat er iets gebeurd. "Ja maar", sputtert mijn Moederinstinct dan "een kleine kans is al te veel!" Dan gaat mijn verstand over op de harde aanpak "Wil je je kinderen dan altijd binnenhouden?". Dan stinkt mijn Moederinstinct erin en geeft zich gewonnen.
Maar het onbehagen blijft.