Frustraties

Mijn handen jeuken. Teuntje heeft een dag vrij vanwege ADV, en dus breng ik de ochtend door met drie kinderen. Niets mis mee, maar toen nam ik ze allemaal mee naar boven voor mijn dagelijkse werkzaamheden. Monique Wortelboer zegt immers in haar boek "Huishouden de zorg voor het leven" dat huishoudelijk werk doen met je kinderen QUALITY TIME met grote hoofdletters is. Dus terwijl ik de was ging doen, droeg ik de kinderen op hun uitdragerijen op te ruimen. Ik gaf ze zelfs nog opruimtips: raap alles van de vloer, en als je dat dan klaar hebt zoek je het uit.

Maar er was maar 1 persoon hard aan het werk, en dat was ik. De rest studeerde K3-dansjes in (Teuntje), hing verveeld rond (Ot) en 1 zette een kraak bij Jan (Piet). Ik hield wat motivationele speeches over teamwerk, maar aan het eind van mijn speech was ik gewoon een kijvende moeder. En nu banjer ik door het huis en heb heel erg veel zin om iemand te slaan. Misschien moet ik toch maar zo'n boksbal kopen, om frustraties op weg te meppen. Anders is het ook zo sneu voor Floris.