Counselortje spelen en Innerlijke Groei

Als counselor krijg je te maken met emoties, en dus stond de afgelopen praktijkdag in het teken van De Gevoelslaag. De hele dag speelden we counselortje, en waren om de beurt client, counselor of observator. Daarbij was de rol van observator onbetwist de veiligste. Want als client moest je over de brug komen met een emotionele issue waar je vervolgens over gecounseld werd, en als counselor zat menigeen als een angstig-konijn-in-dreigende-koplampen tegenover zijn 'client'.

Als client kun je rekenen op iemand die aan je lippen hangt. Ieder woord wordt ontvangen als wonderschone parels, en iedere verandering in gezichtsuitdrukking benoemd. Dat is het in het dagelijks leven als Moeder nog wel eens anders! En dan geeft het niets als de Counselor tegenover je zo nu en dan hulpzoekend om zich heen kijkt, of compleet dichtklapt. De sfeer is er 1 van I'm Okay, You're Okay, Iedereen Moet Het Leren, en Geen Enkele Vraag Is Dom.

Ik vind dan ook dat de opleiding, als plezierig bijverschijnsel, therapeutische waarde heeft. Dat is helemaal handig aangezien over Innerlijke Groei een hele scriptie geschreven moet worden. Naarstig speur ik mezelf na op vorderingen in mijn innerlijke status. Het verheugt me dan ook te kunnen zeggen dat ik een kleine persoonlijke openbaring heb gehad: als het gaat om de keuze tussen een half ei of een lege dop, of helemaal niets, dan grijp ik gretig naar het halve ei. Liever dan te wachten op dat hele ei, waarvan ik niet zeker weet dat het komt, kies ik voor het halve ei. Sterker nog, zelfs de lege dop neem ik met genoegen aan. Want ook al is een half ei beter dan een lege dop, een lege dop is beter dan niets. Iets is beter dan niets.

Wat ik met dit inzicht moet weet ik niet, maar een half inzicht is beter dan helemaal geen inzicht.