Aangespoord door de herinnering aan 1 zak Duyvis borrelnootjes, een Paashaas, 5 salmiakknotsen en Floris' plannen om in bad te gaan, snelde ik vanochtend de voordeur uit. In oncharmante hardloop uitrusting, met maar 1 sok, want de andere kon ik niet vinden. En heb ik mezelf eenmaal zo ver dat ik ga hardlopen dan is er geen tijd te verliezen, want elk moment kan ik me bedenken.
Ieder zondagmorgen breng ik aan het ontbijt door, met Floris en mezelf te overtuigen dat dit de zondag is dat ik NIET ga hardlopen. Ik vertel ons dat ik te moe ben, te hard heb gewerkt, en Niet Hoef. Floris knikt dan begrijpend en kondigt vervolgens nonchalant aan dat hij in dan in bad gaat. Dat betekent in Floris' geval dat hij zo'n twee uur in de tobbe doorbrengt. Vraag me niet wat hij daar al die tijd doet, maar zo is het.
Het vooruitzicht van twee uur alleen, op zondagmorgen, met muitende kinderen is voldoende om mij in mijn hardlooptenu te hijsen en mijn persoonlijke record te verbreken.
Motivatie, je vindt het op de gekste plekken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Wat hebben wij dan lieve kinderen, die vermaken zich op zondagochtend prima als pa en ma even langer blijven liggen!
BeantwoordenVerwijderengr.
Dorothea (moeder van 3).