Kinderfeestje

Jan is 9 geworden, en dus was het weer tijd voor een kinderfeestje, en de daaruit volgende gewetensvragen: geef ik toe aan de trend Groter en Ludieker? Probeer ik het kinderfeestje te gebruiken om Jan beter te positioneren in het groepsproces? Wat voor kleur ranja zal ik kopen? Hoeveel kilo patat moet ik inslaan? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.

Uiteindelijk besloten we, net als vorig jaar, tot een speurtocht. Niemand kan ons van originaliteit betichten. Maar, om toch een beetje tegemoet te komen aan de trend Groter en Ludieker, wel een 'ingeblikte' speurtocht. Dus niet zelf uitgezet. We besloten de Roekoetocht in Ruurlo met de jongens te lopen. Dat betekende een redelijk rustige middag voor mij, want er is geruisloos een trend ontstaan waarbij Floris de speurtochten doet en ik de catering. Sommige trends kan ik alleen maar toejuichen.

Dus toen de feestgangers met veel gedruis vertrokken, slaakte ik een zucht van verlichting en ging met Ot, Piet en Teuntje bioscoopje spelen. Jan heeft namelijk voor zijn verjaardag de dvd Sjakie en de Chocoladefabriek gekregen, en ik had wel zin om Johnny Depp te zien. Terwijl ik zat te likkebaarden bij de belofte van Johnny Depp, zaten de kinderen gezellig te crunchen op hun chips. We hadden even een moeilijk moment toen de kinderen klaagden dat ze er niets van snapten en ik Johnny Depp een Nederlandse stem moest geven, waardoor een groot deel van zijn charme verloren ging. Zo komt een moeder die haar kinderen niet tweetalig opvoed te pas! Overigens leek Johnny Depp wel erg veel op Michael Jackson, dus veel ging er eigenlijk niet aan verloren. De volgende keer moeten we toch maar Pirates of the Caribbean kijken.

Met kinderen een film kijken geeft een extra dimensie. Zo is één van de spannende momenten in de film, het moment waarop Sjakie een reep opent op zoek naar de Gouden Wikkel, maar weer naast de prijs grijpt. Terwijl Sjakie verpletterd was door teleurstelling zei Ot enthousiast: "Hij hep een KitKat!"

Om vijf uur kwamen alle feestgangers weer binnen, en kreeg ik een blik in het leven van een Snackbar medewerker. "Doe mij nog maar een portie frites!" "Heb je ook kroketten?!" "Ik wil een frikandel!!" "Duur het nog lang? Ik heb het al op!" Met het zweet op mijns aanschijns gooide ik wild kroketten en patat in het veel te kleine mandje, en probeerde de hongerige horde voor te blijven.

Ik geloof wel dat het feestje een succes was, maar ik zie definitief af van een carriere in de snackbar industrie.