Sinterklaas

De aanwezigheid van Sinterklaas in Nederland wordt steeds merkbaarder in ons huis. Bij onze voordeur prijkt een grote cirkel met daarin een kruis. De cirkel om de Pieten uit te nodigen, en het kruis om ze weer weg te sturen. Ook in het gedrag van de kinderen is zijn aanwezigheid merkbaar. Soms gaat hun gegil bijna door de geluidsbarriere. Het zal dan ook met onbezwaard gemoed zijn dat ik de Sint weer uitwuif.

Floris en ik hebben de middag doorgebracht met het inpakken van een schrikbarende berg cadeautjes. En dat terwijl ik zorgvuldig de Kruidvat en Goedkope Zooi heb vermeden. Op wat schermutselingen om het plakband en de schaar na, verliep alles redelijk harmonieus.

Toen we eindelijk klaar waren, was het alweer tijd om de kinderen van school te halen. Terwijl Floris dat deed, verwijderde ik snel alle bewijsmateriaal. Maar niet al te zorgvuldig, want ik ben een lakse Sint. Ik doe mee aan het Grote Bedrog, maar ben niet al te voorzichtig. Met mijn laksheid leg ik zo alvast het fundament voor de Grote Onthulling. "Weet je nog toen mama twee vegen schoensmeer op haar gezicht had? Nou, toen deed ze net alsof ze Zwarte Piet was!"

En als ze dan nóg een trauma hebben dan vraag ik aan Sinterklaas gewoon een abonnement op de psychotherapeut. Het is tenslotte allemaal zijn schuld door niet te bestaan.