Lamlendigheid

De hele dag ligt hij al op de loer, mijn grote vijand: Lamlendigheid. Op allerlei manieren probeer ik hem voor te blijven. Vanochtend ging ik naar Bocholt in Duitsland voor goedkope schoenen voor Teuntje. Eenmaal thuis kon ik niet gaan zitten, want Lamlendigheid loerde alweer om de hoek, dus pakte ik mijn sjaal-die-eerst-een-poncho-was. En toen ik scheel zag van het breien ging ik knutselen met de kinderen. Ik knipte ingewikkelde patronen voor ze uit, uit gekleurd papier. Daarna plakten de kinderen mijn geknipte kunstwerken uit op papier, in precies dezelfde kleur. "Het gaat om het proces, het gaat om het proces." zei ik tegen mezelf, toen de zinloosheid me dreigde te overmannen. Toen de kinderen uitgeknutseld waren gaf ik ze fruithap, maakte warme chocolademelk voor ze en ging even zitten. En dat was toen Lamlendigheid mij alsnog te pakken kreeg. En nu ben ik dus lamlendig. Het enige waar ik zin in heb is een grote Sinterklaas chocoladefiguur en een zak paprikachips. Blijkbaar heeft ook Vraatzucht mij te pakken gekregen.