Boodschappen

Het regent pijpestelen, en dus besloot ik, bij hoge uitzondering, de kinderen met de auto naar school te brengen. Niet uit de goedheid van mijn hart, maar omdat ik dan aansluitend mooi de boodschappen kon doen. Soms ben ik bereid mijn principes "We zijn niet van suiker", even opzij te zetten ten gunste van praktische overwegingen.

Zo stond ik dus al om 8.35 bij de Aldi, klaar om mijn zakken te vullen. Maar helaas waren de Aldi-medewerkers nog niet begonnen hun vakken te vullen. Dus dwaalde ik met mijn karretje-met-Piet, die er uiteraard achterstevoren inzat, door de geplunderde supermarkt. Er lagen nog twee verlepte en verrotte bloemkolen, bruin uitgeslagen sperciebonen en geel uitgeslagen sla. Het Engelse spreekwoord "The early bird, catches the worm" bleek duidelijk niet van toepassing. Je kunt beter heel laat komen aanzakken, dan is er tenminste wat te halen. Ik haalde wat dingen die ik plotseling nodig bleek te hebben van de schappen, zoals bloem en een blikje maïs en veelgranenkoeken, je weet tenslotte nooit wanneer je ingesneeuwd raakt en gooide het in mijn karretje. Ondanks het vroege uur, en de lege winkel, was de rij gigantisch lang. Met veel te weinig boodschappen zat er niets anders op dan de rest bij, de veel duurdere, C1000 te halen. Ik zette mijn oogkleppen op, zodat ik niet gematst zou worden, en deed de ontbrekende boodschappen.

Toen ik alles in de auto had gesleept besloot ik even naar de Kruidvat te gaan, als beloning voor de saaie boodschappen. Bovendien had ik in de folder een aanbieding gezien voor een garage van 12 euro. Onze Fisher Price garage, die we ooit voor 1 gulden op de vrijmarkt op Koninginnedag hebben gekocht, is kapot. Hij bleek het gewicht van een achtjarige niet te kunnen dragen. En omdat Piet graag, en veel, met auto-tjes en garages speelt lijkt mij dat een supercadeau.

Ik liep de Kruidvat binnen, en daar prijkte in kleurige glorie een prachtige garage van PlaySchool. Opgewonden rende ik ernaar toe, maar kwam tot een plotseling halt toen ik de prijs zag: 35 euro. Blijkbaar was dit niet de garage uit de folder. Ik keek om me heen, en inderdaad, daar in een hoekje stond de schamele versie van de PlaySchool garage. Nadat ik de pracht van de PlaySchool garage had gezien vond ik deze niet meer acceptabel. Helaas gold dit ook voor de PlaySchool garage, maar dan vanwege de prijs. Ik lokte Piet mee met de belofte van de Teletubbies en ging huiswaarts. Piet en ik keken gezellig samen de Teletubbies, en daarna pakte Piet zijn kapotte Fisher Price garage en speelde dat het een lieve lust was. Wat maar weer eens aantoont dat je soms wat van je kind kunt leren.