To cook or not to cook, that is the question!

10-10-2005
Vandaag waren Alle borden leeg, ik herhaal "Alle borden waren leeg!". Een fenomeen dat zich helaas zelden voordoet in ons huis. "Wat", zo vraag je, "was dit culinaire hoogstandje dat zo gretig werd opgegeten?" Tsja, de ervaren moeder zal niet verbaasd zijn dat het hier gaat om een bereidingswijze die vooral bestaat uit blikken openen, voedsel in een pan gooien en opwarmen.

Om precies te zijn: Aardappelkroketjes die je in de oven gooit, doperwten + worteltjes uit een pot die je opwarmt en als iets moeilijker piece de resistance: een schnitzeltje. Ik was vergeten hoe plezierig een maaltijd kan zijn wanneer die verloopt zonder luide protesten en gezeur. Maar nu kamp ik met een ernstige culinaire zingevingscrisis. Want waarom zou ik nog moeite doen met verse kroppen sla, malse jonge bloemkolen en knapperige spercieboontjes? Zelfs voor de vitamines schijn je het niet te hoeven doen. En dan nog zeurende kinderen op de koop toe. Een moeder is wel wijzer!

Maar dan komt mijn innerlijke Chefkok in opstand; want Eten uit een Pot kan toch niet hetzelfde zijn als versbereid Eten van een Moeder? Ergens moet in de voedselbereiding toch mijn moederlijke touch terug te proeven zijn? Ik wil niet dat de kinderen later een pot Hak opentrekken en genietend zeggen: "Hmmmm, precies zoals bij mijn moeder thuis!" Dus ploeter ik door in de overtuiging dat ooit, het smaakpalet van mijn kinderen mijn moeite gaat waarderen. Dat ze later een pot Hak opentrekken en teleurgesteld zeggen: "Hmmmm, het smaakt niet zo lekker als wanneer mama het maakte!".

2 opmerkingen

  1. Anoniem9:13 a.m.

    Kinderen en smaakpalet...zucht ! Áls ze dan eindelijk enige dingen die mama klaar maakt lekker vinden, dan komt de pubertijd eraan..... en ja hoor; weer is niks lekker wat mama klaar maakt, zucht ! Maar.... als ze later zelf moeten koken, dán komt toch de waardering voor het eten dat mama klaarmaakte. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem12:53 a.m.

    Ach, mijn moeders kookkunst....ik kan nog steeds geen jus maken zoals zij dat doet. Mijn koffie kan niet tegen de hare op, ook al heb ik haar merk en koffiezetapparaat gebruikt. Wentelteefjes in krappe tijden, biefstuk met spinazie als er iemand moest aansterken, Indische rijsttafel voor mijn broer, lof met ham en kaas uit de oven voor mijn zus....Heerlijke toetjes aten we ook. En toen ik nog klein was, bakte ze nog tulband cake met likeur en Schwarzwalderkirschtorte met een pakje.Zondagmorgen een uitgebreide ontbijttafel met broodjes, twee soorten jam, kaas, roomboter en het mooiste servies... wat een tijd. En nu mag ik. Wie weet wie het zich later herinneren zal...ik vind het in ieder geval zelf mooi werk!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!

Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!

Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.